هیچ تفریح و جوونی ای ندارم
هیچ کس برام اکیپ پایه نمیشه که بریم مهمونی و مسافرت دوستانه
حوصله اخلاقای بابامم ندارم اصلا مواظب رفتارش نیست خیلیم خودخواهه شعورش کمه اعصابمو تو سفرا به هم میریزه سختگیری و استرسشم زیاده واسه همین من با اینکه اخلاقم بد نیست رفیق صمیمی و پایه ندارم
میخوام زندگیمو عوض کنم
چرا الان نباید با دوستام شمال باشم و با شوخی ها و اخلاق های همسنام سر کنم؟؟
مشکل مالی هم ندارم میتونم دنگ سفرمو بدم
اصلا از کجا دوست پیدا کنم اه
تک فرزندم هستم
