میشه کمک کنین خیلی دودلم . همش شک دارم همش میترسم نکنه اشتباه کنم. فرهنگیان قبول شدم ولی نمیدونم چی کار کنم .. دیروز داشتم با یکی حرف میزدم بهم گفت اشتباه میکنی و دانشگاه فرهنگیان که بری تعهد و محدودیت و ... منم همین جوری از دست خانوادم خستم همش گیر میدن به شدت تحت فشارم . هرروز سر درد دارم . حالا هم نمیدونم برم دانشگاه یا نه البته وقت انصراف گذشته ولی خب .... من پامو از خونه بیرون نذاشتم خانوادم اینقدر افتضاحن ما با هیچ کی ارتباط نداریم ، تو خونمون مگس پر نمیزنخ ، بیرونم نمیتونم برم . همش دعوا عه داخل خونه .من خسته شدم ازین وضع ... فقط میخوام خلاص شم ، میخوام یکم زندگی کنم ، من حتی تو ابتدایی ترین چیز ها مشکل دارم چون بلد نیستم چون کسیو ندارم که بهم یاد بده و باهاش درد دل کنم ...
برو فرهنگیان عزیزم برا شرایط تو فرهنگیان بهترین انتخابه
اون کسی که باهاش حرف زدم گفت دانشگاه که بری تعهد نسبت به جایی نداری ، و خب منم گفتم که خب خانواده حمایت گری ندارم و گفت که از خیلی راه ها میشه پول درآورد ، داری خودتو اینجوری بیشتر محدود میکنی تو یه فضای بسته ... من میخوام یکم تو اجتماع باشم ، یاد بگیرم چطور باید باشم ...
آخه میدونی فرهنگیان فضای بسته ائ داره اینکه چهار نفر مثل خودتو ببینی که نشد رشد ، اوناهم چند تا ادمن مثل من درس خون و بی تجربه ... اونم تو فضای آموزش و پرورش که خیلی عقب موندگی و ضعف داره ... اگه من برم فرهنگیان ازدواج چی پس؟ رشد و تجربه پس چی؟ تو همون عقب موندگی خودم میمونم . تو همون ورژن از خودم که ترس از اجتماعداره . تو همون ورژن کخ میترسه با مادر و پدرش حرف بزنه تو همون وضعیت افسرده همیشگی ... همین طوری بزرگ میشم تویه خانواده افسرده و بعدم سنتی ازدواج میکنم ، چون خیلی بیتجربم و از هیچ چی سر در نمیارم آخرشم یه شکست خوردهی مطلقم که فقط به حرف مامان و باباش گوش میده و هیچ وقت تو زندگیش تصمیم نمی تونه بگیره...
عزیزم همین که با ادمای فرهنگی معاشرت میکنی ترس از اجتماعی میریزه خوابگاه میری رفیق پیدا میکنی اسدادا رو میبینی جهان بینیت تغییر میکنه فضا هم بسته نیس باور کن پسرای دانشگاه هیچ پخی نیستن که فک کنی اینده ای میتونی باهاشون داشته باشی بعدم معلم که باشی خود به خود پدرمادرت بیشتر تو اجتماع میرن چون سرشون بالا هست خودتم که معلمی خاستگار برات میاد کلی و میتونی حق انتخاب داشته باشی از اونطرف حقوق داری ماهیانه تو دوران دانشجویی که خب برا شرایط خونوادگیت خیلی بهتر از اینه که تا بیست و چند سالگی دستت جلو بابات دراز باشه بگی پول خوابگاه و خورد و خوراک و فلان بده
بنظرم برو حتما.اگه نگران ازدواج هستی بلاخره بعد که مشغول کار بشی از هر طرفی بهت پیشنهاد میشه و اکثر آقایون هم دوستدارن خانومشون معلم باشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز