خیلی بهش خوبی کردم خیلی کم توقع بساز بودم
پیش خاهرش جاری و مادر من ک دعوامون شده بود اونا برا پادرمیونی امده بودن گف زنم ب من محبت نمیکنه ۸ساله از وقتی سرکارمیام خسته نباشید بهم نگفته زنم غذارو حروم میکنه میریزه اشقال (باورتون میشه همشون دروغ بودن...چون از سر کارمیاد میرم دم در خسته نباشی گاهی بغل)
میگه زنم افسردس ... اینجوری میخابه اونجوری میکنه....
خیلی ناراحتم یسال میگذره و بخاطر بچم برگشتم چون خانواده حمایت گر نداشتم اما پیش خاهرشوهر جاری ابرو برام نزاشت😓
نظر بقیه مهم نیس
واقعا با این مرد زندگی کردن داره؟
آره شرایط بدیه هیچوقتم از یاد نمیره
شوهر منم همینه
خاک تو گورشون
میخواد خودشو لوس کنه جلوی خانواده ش که مقصر جلوه نده نه تنها خانواده ش شاید خانواده خودتم بود میخواست حمایتارو بگیره برای خودش همینارو به اونا هم میگفت .هیچ وقت نزارین دعواهاتونو دو خانواده بفهمن .حتی همسایه هم با دعواهای شما پرو شد دمشو بچینین
عزیزم همسرتون مشکل دیگری نداره از نظر رفتاری ؟
بنظرم بیماره یه ادم سالم که اینجور نیست
حالاکه برگشتی خودت ومحکم وقوی کن
دیدی که راه وجای برگشت نداری
برنامه ریزی کن مثله یه شطرنج بازبرای حرکت بعدیت برنامه بریز
مثلا بگومن تانه سالگی بچم تحمل میکنم که تاهمیشه براخودم باشه اگه جداشدم
من ازالان باسیاست وزبون نرم ازش پول میگیرم طلامیخرم پس اندازمیکنم تااگه خدای نکرده طلاق گرفتم بتونم جایی داشته باشم
من دنبال کارحتی خونگی حتی یادگرفتن آرایشگری وخیاطی میرم تابرابعدجدایی دستم پیشش کسی درازنکنم
من به خداتوکل میکنم ازامام ززمان عج کمک میخوام تواین راه کنارم باشن بعددیگه ناراحت این روزاوحرفانمیشی
با همسر بزرگوارتون حتما مشاوره برید بین خودتون مشکل رو حل کنید ، حرف دیگران هم اهمیت ندید ، چون اهمیت بدید کار به جاهای خیلی باریکی میکشه و زبونم لال خدایی نکرده به روزگار من دچار میشید ، سال هفتادوشش برای من همینطور شد ، خانواده من و خانواده همسرم هردو ، بارها و بارها در غیاب من که بیرون بودم بنده خدا خانمم رو شخصیتش رو خورد کردن اونم پاشوکرد تویه کفش گفت لعنت به این زندگی من جدا میشم ، نشستم چقدر باهاش صحبت کردم که گوش نده و فقط حرفای شوهرت برات مهم باشه ، ولی نشد که نشد ، چقدر هم با خانواده خودم و خانواده همسرم درگیر شدم بخاطر خانمم ، خلاصه خیلی مراقب باشین
