من سی سالمه ، بچه نیستم ک بگم بچگی میکنم.خیلی پرخاشگرم.توی دعوا اصلا کنترل خشم ندارم.شکاکم.شوهرم رو اذیت میکنم.با خانوادش رابطه ندارم.احساس میکنم شوهرم ب شدت افسرده شده و چهرش شدیدا دلگیر و افسردس…دارو مصرف میکنم ولی وقتی برم رو مود شکاکی و بدبینیم دیگه دست خودم نیس و حرفای الانم یادم میره…انقدر عذاب وجدان دارم که گاهی ارزو میکنم بمیرم تا همسرم راحت بشه
این ادم گناه داره..شاید ففط بخاطر خانوادم مونده چون ب شدت ادم دلسوز و با مسئولیتیه..چیکار کنم ک اروم بشم برام دعا کنید