بنظرتون خوشبختی زمانی میاد که آدم همه چی داشته باشه و تو نعمتاش غرق بشه یا یه حسیه که ممکنه با معمولی ترین امکانات هم داشت؟
بنظرتون خوشبختی یه انتخابه یا نه، یچیز بیرونیه
منظورم اینه که ما انتخاب می‌کنیم که خوشبخت و خوشحال باشیم یا نه شرایط باید فراهم باشه تا این حس به وجود بیاد؟
بنظرم اگه دنبال کمال باشیم و خوشبختیو تو رسیدن به اوج کمال بدونیم هیچوقت بهش نمی‌رسیم
تاپیک تو نخوندم
موضوع و خوندم
بنظر من ارامش داشتن
این که یکی حتی بیشتر از خودت دوستت داشته باشه و هوات رو داشته باشه🥹
خوشبختی یعنی سلامت جسم و عقل خودت و عزیزانت
اینو که داشته باشی همه چیز داری
اگه نداری فقیر عالمی
معیار هر کس فرق داره.
جسم و روح سالم
یه حس درونیه
به میزان رفاه هم ارتباطی نداره.
بنظر من تا یه حدودیش دست خود آدمه
از یه جایی به بعد خودش بوجود میاد..
و خب خوشبختی بنظر من توی خیلی چیزای کوچیکی که خیلیامون شاید داریم خلاصه میشه، امنیت، آرامش،خانواده، سقف بالا سر،عشق ، سلامتی و حتی داشتن یه دوست خوب یا هرچیز دیگه ای..
بعد از سالها زندگی به نظرم کسایی خوشبختند که با هر چیز کوچیک شاد میشن و دنبال این نیستن که یکی دیگه رو تو شادی‌شون شریک کنن و البته سلامتی مهم ترین چیزه
سلامتی ، آرامش، سلامت روان داشتن
خوشبختی نه پوله، نه عشقه، نه داشتن ویلاهای هزارمتری و تو رفاه کامل بودن و نه داشتن یه پارتنر یا رفیق که همیشه کنارت باشه
اینا بد نیستنا... ولی خوشبختی نیستن
بنظرم خوشبختی یعنی آرامش درونی، حس ثبات، اینکه تو میدونی داری توی زندگیت چه مسیری رو میری و از درست بودن و بودن اون مسیر برای خودت مطمئنی
خوشبختی یعنی رفاقت و پذیرش خودت، با هررر ظاهر و باطنی که داری
خوشبختی یعنی قلبی که از مهربونی و ارائه عشق به جهان اطرافش و انسان‌ها نمیترسه
خوشبختی یعنی امید و ایمان... به اینکه شرایط همیشه بد نمیمونه
خوشبختی یعنی نترسیدن از شب‌های تاریک زندگی
خوشبختی واقعا درونیه... واقعا..!
شعار نیست، چیزیه که با تمااام وجودم لمسش کردم و می‌فهمم
دعا کنید خدا بغلمو خودش پر کنه و خوشبختم کنه :)
