مثل یه شخصیت که خودت نوشته باشیش...
چرا به نظرم اینقدر واقعیه؟ چنین چیزی رو هیچ‌وقت توی دنیای واقعی پیدا نکردم... یه آدم ده از ده نساختم و توقعاتم بالا نیست که نتونم توی واقعیت پیداش کنم؛ ولی آدمیه که دوستش دارم و چون توی واقعیت نتونستم این‌شکلی پیدا کنم، تصمیم گرفتم بسازمش...
چرا نمی‌تونیم شخصیت‌هایی که دوست داریم و واقعی کنیم؟ گِل خاصی میخواد؟
فقط اون قسمت که گفتی گِل خاصی میخواد 😂😂
گِلی از جنس توهم. نکن که یهو میبینی ده بیست سال گذشته و با ادم واقعی نتونستی جور شی چون خیالات برت داشته بوده.
من برای شخصیت پسر کتابم رگ میدم
جالبش اینجاست همه مردان کتابم فوق جنتلمن تشریف دارن خودم به دختره حسودیم میشه
من به دختر و پسر به آب و هوا به زمین و زمان فیلمنامه‌هایی که می‌نویسم حسودیم میشه... دنیاهام اصلا پرفکت و شخصیت‌هام فوق جنتلمن نیستن فقط جورین که برای من عالین و نمی‌تونم توی این دنیا پیداشون کنم... شاید تخیلم خیلی قویه ولی داره زجرم می‌ده چرا نمی‌تونیم واقعی‌شون کنیم؟
