تصمیم گرفتم هر موقع همسرم سرم داد و بیداد میکنه و من ناراحت میشم قهر نکنم مثه خودش بزنم به داد و بیداد تا بدونه که منم بلدم منم میتونم مثه خودش سر هر موضوعی که باب میلم نیست داد بزنم ولی تحمل میکنم
تصمیم گرفتم وقتی حق باهامه از خودم دفاع کنم قهر نکنم
تصمیم گرفتم مثه خودش ناراحتی طرف مقابلم برام مهم نباشه روح و روان خودمو ترجیه بدم به افکار بقیه
تصمیم گرفتم قهر کردناش برام مهم نباشه و دوست داشتنم باعث نشه که هر بار از عربده هایی که سرم میزنه بگذرم
داد بزنه داد میزنم قهر کنه من بدتر قهر میکنم باید یاد بگیره خشمشو کنترل کنه پنج سال صبوری کردم که بهتر بشه بهتر که نشد بدتر و پررو ترم شد
این راه اخریه که خودش باعث شد انتخاب کنم من خیلی صبر کردم ولی خودشو درست نکرد از امروز فقط مقابله به مثل میکنم باهاش
نظرتون چیه؟!
