اول به خودمون فرصت بدیم تا به خاطر نبودش تو زندگیمون تا یه مدت عذاداری و گریه کنیم تا دوره اش بگذره
کم کم خاطراتش و چیزایی که طرف رو یادمون میندازه حذف کنیم و روی خودمون و زندگیمون تمرکز کنیم مثلا یه مهارت که همیشه تو ذهنمون بوده انجام بدیم ولی ندادیم رو پیگیری کنیم( باشگاه، زبان، یه دوره خاص...)
چاره اش فقط گذر زمانه، سخته خیلیم سخته و به راحتی این جمله ها نیست ولییی شدنیه