من از روز اول ساده و شیک زندگی کردم، بچه هام یاد گرفتن. همیشه بهشون میگم که چه قدر بابا زحمت می کشه و چه قدر مدیریت مالی مهمه
کلا این چیزا رو خودم میخرم، اونا استفاده می کنند. چیزهای لاکچری هم خودشون پول جمع می کنن
این چیزا دست خودتونه
😳😳😳..عزیزم اخه چ لزومی داره جلو چشم بچه ای ک حالا توان مالی برا خرید الوچه سبز و چغاله بادام ندارن اینارو خورد..دلیلی نداره برامحروم کردن میشه بهتریییین چیزارو توخونه فراهم کردو خورد ن جلوی دید دیگران مخصوصا اگه بچه باشه طفلک ببینه و اه بکشه
پسر منم 10سالشه اول ابتدایی براش کیف گرفتیم همونه امسال گفت کیف بگیریم باباش گفت وقتی سالمه براچی بگیریم، دفترواینا خودم میگیرم استانداردش رومیگیرم که قیمت مناسبتری هم دارن منم چندتادیروزگرفتم شد700وخورده ای اصلاهم اصرارنداره بهترینشوبگیرم مثلامدادرنگی دوتابودیکی مارک بود320یکی نبود 200چون هردوتاشون کیفیت خوب بودن به انتخاب خودش200ی روبرداشتم، فقط یه جامدادی مونده که اونم دنبال مدل خاصیم
واقعا چقدر چیزهای کوچیکی که به چشم نمیاد ولی اثرات عمیقی میزارن
به نظرتون باید چیکار کنیم تا بچه هامون دچار این احساسات نشن؟؟اخه مثلا وقتی به شما میگفتن خوراکی خوب نبر به نظر نمیاد مشکلی باشه ولی چنین تاثر عمیقی روی شما گذاشته،آدم نگران میشه
ما تا پارسال بهترین چیزا بهترین سفر ها بهترین رستورران ها و الان داغووون شدیم رسیدیم به صفر و خیلیبییییی بچم سختشه و میفهمه و چیزی نمیگه خودش درک میکنه ولی برای من خیلی سخته بعضی چیزارو چجوری توضیح بدم بش پیش خودم میگم کاشکی سال های قبل یذره با قانون تر بودم تا اینجوری الان تحت فشار نباشه بنظرم حد اعتدال خیلی بهتره
بنظرم حس خوبیه به این میگن حس همدلی که متاسفانه تو نسل جدید صفررررر صفر
به بچه هاتون بگید هر چیزی جا و مکان خودش داره مثلا رستوران جای غذا خوردن اونجا همه غذا سفارش دادن و میتونه راحت باشه
داخل ابمیوه فروشی و کافه همین طور
میتونه بهترینارو داشته باشه ولی داخل مدرسه با عرف بره
خودتون باید بهش یاد بدید پرتوقع نباشه
شما پدر و مادرش هستید از خودتون میزنید براش هرچی خواست فراهم میکنید ولی اون بچه تو مدرسه، جامعه، زندگی متاهلیش نباید پرتوقع باشه
