مثلا به بی انتهایی آسمون و کهکشان ها که فکر میکنم
یا اینکه فضا چقدر بزرگه جهان هستی بی انتهاست
حالت بدی میگیرم حالت ترس
چیکار کنم کسی مثل من هست؟
وقتی زیاد فکر کنم اینجوری میشم
بش فکر نکن
منم...
من به اقیانوس و عمق دریا فک میکنم اینجوری میشم
به اینکه تمام اسمانها در سکوت خاصیه و فقط زمین در بین این سکوت بی انتها در حال چرخشه
من به ارتفاع کوهها و دره های عمیق هم فکر می کنم و می ترسم
خیلی خوبه
اینها نشانه های آفرینش خداوند در هستی هستند
بعد از ترس حالت آرامش همراه با ایمان خاصی میگیری که به خدا نزدیکتر میشی
فکرنکن اگه میتونی
جهان بی انتها نیست . از لحاظ منطقی بخوای بگی مثل دایره که هر چی رو سطحش جلو بری بی انتهاست و دوباره به نقطه شروع میرسی در واقع بی انتها نیست ولی جودی به نظر میاد که انگار بی انتهاست . مثل بازی های کامپیوتری که اگر بری آخرش مرحله بعد میشه مرحله یک . هر چقدر بری آخرش دوباره میرسی به اولش . تموم نمیشه . تک قرآن هم گفته مقدار آفرینش مقدارش مشخصا . این یعنی بی پایان و بی انتها نیست .
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
