همشون یه جورین که ما باید سرپرستیشونو به عهده بگیریم خرجشونو بدیم
طرف سی سالشه هیچی نداره میاد خواستگاری
طرف هیچی نداره حتی یه کار درست
آدم نمیدونه به چی دلشو خوش کنه
طرف رسماً بیکاره
مشروب فروشه
از من کوچکتره باید باباش خرجشو بده
طرف مشکل جسمی داره
خلاصه که یه آدم درست تو اینا نیست که نرمال باشه
اطرافم هم در از ازدواجایی که پشیمونن
چقدر پسرا داغونن
از بس خانما با هر ننه قمری ازدواج کردن فک میکنن همه قبولشون میکنن
چند نفر تاحالا اومدن مگه؟ این کلا شد سه نفر
نهایت این سه تارو توی رزومت نیار
تازه با چه اعتماد بنفس پا میشن میرن خواستگاری
منی که شوهرم پولدار و تحصیل کرده و قدبلند هیکلی و عاشق و کمک کار خونه و... بازم پشیمونم
یه کارایی میکنه عجیب غریب
سرشناسه یه شهر میان از همسر من کمک میگیرن ، انوقت یکارای بچگانه ای میکنه
اونهمه حرص میخورم من ، بعدش میاد توضیح و منت کشی و...
و این چرخه ادامه دارد😑😑
وای منم ۲۵ سالمه با یکی دارم آشنا میشم یه شماره بهم داده هیچی ندارم بعد میگم خب چرا هیچ اپلیکشنی نداری میگه این خط رو جدید خریدم که اگه ببار رابطمون نشد شماره اصلیمو نداشته باشی
بعد من خر با خطی که ده ساله دارم بهش پیام میدم 😐
یا توقع هاتو کم کن یا قید ازدواج بزنو اروپایی زندگی کن
