آیا این رشته برای منی که تحربی بودم زشته؟
آیا منی که درونگرام و ارتباطا جتماعیم کمه ، این رشته مناسبم نیست؟
آیا درسته اطرافیان با رفتارشون بهم بگن که تو تجربی بودب باید پزشک میشدی چرا نشدی؟
همه فکر میکنن تجربی رفتن یعنی پزشک شدن ولی نمیدونن چقدر راهش سختی داره
اونم برای کسیک با درس حال نمیکنه
روان درنگر شو خب
به حرف بقیه گوش نکن حرف همیشه هست تو باید بری سمت علاقت منم میخوام بخونم برای روانشناسی حرف بقیه برات مهم باشه باختی
نه بابا توجه نکن به بقیه
"آیا منی که درونگرام و ارتباطا جتماعیم کمه ، این رشته مناسبم نیست؟"
در رابطه با این سوال باید بگم که بله نیست. روانشناسی تهش میشه مشاور و تراپیست و مشاور باید روابط اجتماعی خوبی داشته باشه. باید بتونه با مردم ارتباط بگیره. باید بتونه صحبت کنه
ول کنم حرف مردم توروخداااا
از صبح مامانم هزار تیکه بهم انداخته که چرا امسال پیرا اوردم پزشکی نه ولی دیگه ناراحت نمیشم عادی شده برام
ببین منظورم اینه هر جا باشی بری مردم حرف میزنن پس رو خودت تمرکز کن موفق باشی
نه چه ایرادی داره نسبت به مباحث دارو و فیزیولوژیک مسلط تر میشی بالینی برات راحت تر میشه ارشد رو می تونی علوم پزشکی بخونی پایه ات تجربیه بهتر میشی
رشتت هم ربطی به دورن گرا بودنت نداره ولی حتما در طول تحصیل تراپی برو یه سوپروایزر دايمی داشته باش تا دورانی که می خوایی خودتم کار کنی
نه کی گفته دختر
بقیه دارن حقوق شما رو میگیرن وقتی میگن تجربی ای باید اینو بخونی
بایدی در کار نیست
روان شناسی هم اگه علاقه داری درست ترین کار رو میکنی
ربطی ب درون گرا بودن نداره
یکی میخواد بشینه راهنمایی کنی گاهی ارزشش از پزشک بیشتره طرف سالمه نمیتونه ولی زندگی کنه همش ناراحته تو اینو از چاه بیرون میکشی
با خوشحالی بیدار شه
میدونی چقدر ارزش داره
بیخیال مردم
من دوتا دوست داشتم که می خواستن روانشناسی بخونن رفتن تجربی که از تجربی بتونن دانشگاه دولتی خیلی خوب قبول بشن
