بهره برداری مناسب از عمر

این حدیث که موضوع آن بهره برداری درست از عمر هست، چون عمر سرمایه است و سرمایه بزرگیست، سرمایه بی نظیری هست این عمر، برخی از انسان ها را به سعادت می رساند و همین عمر برخی از افراد را گرفتار خسران و زیان جبران ناپذیر می کند، لذا هر انسانی لازم است عمر خویش را درست مدیریت بکند. مدیریت عمر از اولویت های اول زندگیست، ما در زندگی برای کارهایمان اولویت داریم، بعضی از کارها در متن زندگی ماست و کارهایی هم در حاشیه زندگیست که آنها را می گذاریم برای وقتی که به این کارهایی که در متن زندگیست آسیبی وارد نشود. مثلا فرض بفرمایید ما استراحت مان لازم هست و باید در شبانه روز استراحت کنیم، باید در شبانه روز غذا بخوریم، اینها جزو اولویت های اول ماست. بعضی از افراد کارشان، حرفشان حالا هر چه هست اولویت اولشان آن کار است. هزینه کردن عمر خیلی مهم هست، انسان باید اهمیت اول را به هزینه کردن عمر بدهد که انسان عمر را چگونه هزینه کند؟ در روایتی از نبی مکرم اسلام داریم که می فرمایند: روز قیامت نمی گذارند انسان قدم از قدم بردارد مگر اینکه چهار سوال را باید پاسخ بدهد، سوال اول عمرت را چطور هزینه کردی؟ ما به تو فرصت دادیم، عمر دادیم، وقت دادیم چگونه این را هزینه کردی؟ سوال دوم این است جوانی را چکار کردی؟ و سوال می گویند این ثروتی که اندوختی از کجا آوردی؟ کجا هزینه کردی؟ سوال چهارم از محبت اهل بیت علیهم السلام است‌. حالا انسان باید دقت بکند این عمری که خدا بهش داده را چگونه می گذراند. امام مجتبی علیه السلام در حدیثی می فرماید: ای فرزند آدم! از زمانی که از شکم مادر افتاده‌ای، پیوسته در حال ویران کردن عمر خود هستی. پس از آنچه در دست داری برای آنچه در پیش رو داری بهره بردار، زیرا مؤمن توشه برمی‌گیرد و کافر خوش می‌گذراند. نفس آدمی، گام های انسان هست به طرف اجلش دارد برمی دارد. حیف است اگر انسان از عمر درست استفاده نکند، وقتی می رسد به مرز برزخ و دنیا پشیمان می شود. قرآن می فرماید: عده ای پس از مرگ می گویند خدایا ما را به دنیا برگردان تا کار خوب انجام بدهم اما به انسان گفته می شود تمام شد نصیب شما همین بود که به شما دادیم می خواستی چشمت را باز کنی و گوش شنوا داشته باشی.حجت الاسلام علی نظری منفرد