فرض کنید یه زن ۲۵ ساله، مردی هم‌سن خودش میاد خواستگاری. مرد همه معیارهای اون رو داره، اما زن هنوز عشق و علاقه زیادی بهش نداره و احساسش نسبت بهش خنثیه—مثل همکلاسی یا همکار قدیمی.
به نظر شما این زن بهتره ازدواج کنه و عشق و علاقه به مرور و تو زندگی مشترک شکل میگیره؟
یا نباید ازدواج کنه و عشق و علاقه ای ایجاد نمیشه و زن در زندگی مشترک عذاب میکشه ؟
تجربه‌ها و نظرات خودتون رو بهم بگید.
به دلت میشینه یا نه
نه نمیاد اینا همش گول زدنه
عشق یعنی یهو تو یه نگاه برای طرف دلت بره
ندیدم تا حالا
تازه دیدم اونایی که عاشق هم بودن بعدش متنفر شدن ولی ندیدم بعدا عاشق بشن نهایتش با هم کنار بیان و دوست داشتن ساده
بله پیش میاد بخصوص اونموقع بهم نزدیکترم میشن
ولی الان ازدواجای سنتی مثل قبل نیست تو دوره اشنایی حتما یه کم حس حداقل بوجود میاد به مرور
مثلا من قبلا یه خواستگار سنتی داشتم نشد ولی بهش حس داشتم بعدش خواستگارای دیگه اومدن که به اندازه اون به بعدیا حس چندانی نداشتم
اگه دل طرف از قبل جایی گیر نباشه و طرف مقابل هم همه خصوصیت های مورد نظر خانوم رو داشته باشه ، بله یه مدت که با هم باشن به وجود میاد و اتفاقا این مدل عشق و علاقه خیلی مطمئن تر از اون مدل یهویی هست ، چون چیزی که یهو بیاد ، همونجوری سریع هم میتونه از بین بره ، زندگی واقعی با فیلم و رمان و سریال فرق میکنه
