بچه ها من یکی از دوستام که از نوجوونی دوست بودیم و ی مدت بینمون فاصله افتاد ی مدت و اون رفت چین و ما دوباره رابطمونو از سر گرفتیم و هی باهم تماس تصویری میگرفتیم...اون موقع من تو رابطه هم بودم و دوستمم تو چین دوست پسر داشت...الان سه سال از رفتنش میگذره و هرسال تابستون میاد ایران...و امسال متاسفانه کات کرد و ضربه عشقی بدی خورد...از اون ور من تازگیا با دوست پسرم عقد کردیم و اون یه دوست صمیمی داره که زیاد با من هم رفتو امد داشته...ینی بارها همو دیدیم ولی همیشه حریمو چارجوب رو حفظ کردیم...و من از سر دلسوزی ک دوستم کات کرده اینارو باهم اشنا کردن و اینا باهم دوست شدن...حالا دوست من اومده ایران...و یه کارایی میکنه ک من روانی میشم...و چون کسیو ندارم برا همسرم تعریف میکنم و اون همش با من دعوا میکنه که چرا انقد بدبینی چرا حرفت شده اونا...میگه حرفات این وایبو میده ک تو داری خودتو کمتر میدونی از اون.. اعتماد بنفس نداری..انقد کینه و نفرت نداشته باش و این حرفا...ولی بچه ها بخدا چیزایی ک من میبینم الکی نیس...اگه هستید براتون از اول تعریف کنم که چه رفتارایی داره ببینید حق با کیه