میشه کمکم کنید بچمو از خونه بیرون کردم😭😭

باید کوتاه بیایید روتون تو روی هم باز نشه می‌دونم سخته خودم دوتا پسر دارم کم سن سال چالش زیاد داریم می‌دونم بزرگ بشن  بیشتر میشه 

تو سن بدی هست وقتی برگشت بغلش کن باهاش حرف بزن بگو دوستش داری و  از رفتار و کاراش ناراحتی

خیلی نوجوان داشتن سخته من درک میکنم ولی اینم راهش نیست منم پسرم ۱۴ سالشه دیروز باهاش بحث کردم یه کم پروگی کرد ولی بعد اومد بوسم کرد ابنا اصلا کاراشون دست خودشون نیست کله شون باد داره باید فقط مراقب شون باشیم خدا همه بچه ها  عاقبت به خیر کنه 

اتفاقن پدرش باید باهاش جور و رفیق بشه کم کاری و اشتباه از پدرشه باید یکی بهش گوشزد کنه

اگه بخاطر دوست دختر از خونه بیرونش کردی تبریک میگم پسرت دیگه به عنوان مادر قبولت نداره

چرا بیرونش کردی 

میدونی تو سن حساسیه و ممکن هست به هرکس و ناکسی پناهنده شه 

رابطش با پدرش یا برادر بزرگش چطوره

چون دوست دختر داشت سر ابن بحث کردین.

چقدر بد همسرت مراقبش نیست

پسر من از ترس باباش  نمیتونه پاشو کج بزاره

خدا کنه این سن مزخرف زودتر بگذره راحت شیم

خودت زنگ نزن، (نذار توهین کردن و بی احترامی براش عادی و شه) به باباش بگو بهش زنگ بزنه و بیرون همو ببینن و باهاش صحبت کنه. و تفهیمش کنه بیاد ازتون عذر خواهی کنه و این رفتار هاشو کم و کمتر کنه و تکرار نکنه... 

اگر پدرش مخالفت کرد، بگو با این فرمون جلو بره، بی احترامی که هیچ، روت دست هم بلند میکنه. از الان باید جلوشو بگیریم..(البته با صحبت و آرامش، نه با تهدید و....) 

میفهمم چی میگی عزیزم سخته ولی کاش باهاش بحث نکنید وقتی یه بار داد زد دید کسی باهاش بحث نمیکنه سکوت میکنه 

ای بابا اشتباه میکنه کاش پدرش کاری میکرد 

ببین الان دیگه بهش زنگ نزن و اصلا التماسش نکن اگه برادر یا پدر یا خواهرش بهش زنگ بزنه بهتره و اومد خونه نه بغلش کن نه باهاش دعوا کن انگار دعوایی در کار نبوده حتی ازش نپرس کجا بودی بعد از اینکه آشتی کردی بهش بگو چقدر دوستش داری و نگرانشی منم پسرام یکی ۲۲ سالشه و یکی ۱۸ سالشه پس درک میکنم وقتی از خونه قهر میکنه میره چقدر حیران و سرگردان میشی ولی باید بتونی خودت رو کنترل کنی تا ازت نقطه ضعف نگیره و برا حرص دادنت بخواد باهات قهر کنه

ولی خواهشا دیگه بیرونش نکن