شما اگه مجبور باشید تا اخر عمر با مادرتون📌

دیگه از یه سنی به بعد واقعا سخته با پدر و مادر یه جا زندگی کنی.

حالا دو تا طبقه جدا خوبه ولی تو یه واحد واقعا غیر قابل تحمله

تو شرایطش نیستم ولی فکر میکنم نمیشه مادرم تنها باشه و من رهاش کنم یا اینکه بزارمش تو خونه مستقل اون به من نیاز داره درسته خودم زندگی دارم ولی اونم مادرمه و تنهایی برای یه پیر زن یا مادر سنی ازش گذشته واقعا سخته

خوب بستگی به مادر هم داره ولی به هرحال باید باهم کنار اومد یه خورده مادر کوتاه بیاد یه خورده بیشتر بچه 😀گناه داره خب مادره🥲

درسته بعد از یه سنی اختلافاتی پیش میاد که طبیعیه

ولی خودم اینجور نیستم‌ دوست داشتم باز پیشش بودم 

بستگی به اخلاق مادرم داره ولی من به شخصه باهاش جور درمیام قهروآشتی پیش میاد بین مادرفرزند

 امااااااا

 داماد یه غریبه هست احترامات ازبین میره تو میمونی بین دوتاشون مدیریت زندگیت برات سنگ میشه

اصلا دلم نمیخواد بخدا شوهرمم غریبس خیلی زشته بچهاش ولش کردن رفتن اونوقت این خونه داره میگه پول پیشمو برمیدارم خونرو پس میدم میام خونه شما میمونم توروخدا راهی چیزی نشونم بدین

چه فایده.. عمر تو این وسط به هدر میرره. ازدواج کردی که ارامش داشته باشی نه که همون مصایب خونه پدری تکرار بشه.. شوهرتم مجبوره احترام نگه داره به خاطر تو 

آخه فقط مادر تنها نیست، مادرت رو بخوای نگهداری کنی، کلی فک و فامیل اقوام داره که انتظار دارن همیشه با روی گشاده ازشون پذیرایی بشه جیکت هم درنیاد، این وسط بچه ها و شوهر فقط پاسوز میشن