امروز رفتم سوپری
صاحبش دبیر بازنشستس
دخترش و نوه دو سالش هم بودن
خیلی خانم خوبیه دخترع
بسیار خوشگل و محجبه و متین
نوه‌هه هی به وسیله ها دست میزد
مادره هم با یه آرامش خاصی همش میگفت:
آقا سید امیر حسینننننن دست نزن
آقا سید امیر حسین جان نکن
آقا سید بیا اینجا
حالا آقا سید شاید زیر دوسال بوده باشه, چون حرف هم نمیزد
به این همه آرامش و اعصاب و حوصله دختره غبطه خوردم
خودم نیم ساعت بیشتر اعصاب خواهرزادمو ندارم
از کجا میاد این همه آرامش خاطر؟
اگر ب این فکر کنی ک بچه هست و نیاز ب آرامش داره همین میشه
گاهی اطرافیان با پسرم بلند حرف میزنن و مدام غر میزنن واااای چقدر شیطونه و..
در صورتی ک من میدونم بچه تا هفت سالگی باید کشف کنه
چه حوصله داره یه بند اسم میگه
ولی اگر ب دید مثبت نگاه کنی خیلی خیلی صبور تر میشی
من اگه بلند با پسرم صحبت کنم تعجب میکنه
و الان اگه دعواش کنم واقعا متوجه اشتباهش میشه چون مدام نیست و تکراری
بچه حرف شنویش کم میشه اگه سرهرچیزی پدرمادرتندی کنن باهاش با خودش میگه اینا همیشه همینن
