چرا از حضور زنان مطلقه و بیوه در سفره عقد جلو گیری میکنند

تپاله برقی ی دراوردیه ی گربه داشتم خیلی شل ول بود بهش گفتم ای تپاله ...تپاله برقی خخخخ

فرزندم...  برای تمام سختی هایی که کشیدی زمین و زمان را به هم میدوزم تا خوشبختت کنم 🌹 تمام این روزهای سختی که داره میگذره از ذهنت پاک میکنم🌹🌹🌹

💕🌸☘️🌹

"جِی" برای واقعی بودن زیادی خوشگله. . .!

حالم از دلار بهم میخوره، از ریال بیشتر...گور پدر این زندگی، گور پدر هرکی که به ما ظلم کرد...تاوان بدهند یا ندهند چه فرقی به حال ما میکند؟؟؟ما خواهیم مُرد و همه آرزوهایمان را به گور خواهیم برد...اما خدایا یادت باشد ما تو را ندیدیم اما پرستیدیم، تو ما را دیدی اما انگار شتر دیدی ندیدی...ما را در این زندگی نکبت بار میان این لاشخورها و کفتارها و کرکس ها تنها رها کردی...ما فقط یکبار فرصت زندگی داشتیم که نشد، جبران نمی شود، تمام شد...یارب حساب نیست نگو بندگی نکرد، این بنده زنده بود ولی زندگی نکرد... (مجید کریمیان) 

 نامــــت جــــاویــد ای وطــن، صبـــح امیــــد ای وطــــــــن/ جلــــوه کــــن در آسمـــان، همچـــو مهـــر جــــاودان * وطــن ای هـــستیِ من، شــور و ســرمــستیِ مــن/ جلـــوه کــن در آسمـــــان، همچـــو مهــــرِ جـــاودان* بشـــنو ســوزِ ســوخنم،   که هـــم آوازِ تــو منــم/ همــــهٔ جــان و تنـــم، وطنــــم، وطنــــــم، وطنــــــــم، وطنـــــــــــــــم*                                                          در این خاک زرخیز ایران زمین، نبودند جز مردمی پاک دین*         همه دینشان مردی و داد بود، و ز آن کشور آزاد و آباد بود*        چو مهر و وفا بود خود کیششان، گنه بود آزار کس پیششان*        همه بنده ناب یزدان پاک، همه دل پر از مهر این آب و خاک* بزرگی به مردی و فرهنگ بود، گدایی در این بوم و بر ننگ بود*    کجا رفت آن دانش و هوش ما... که شد مهر میهن فراموش ما*          به یزدان که گر ما خرد داشتیم، کجا این سر انجام بد داشتیم*

خواهر عزیز جان شوهرت لایک نکن دیگه اه

 نامــــت جــــاویــد ای وطــن، صبـــح امیــــد ای وطــــــــن/ جلــــوه کــــن در آسمـــان، همچـــو مهـــر جــــاودان * وطــن ای هـــستیِ من، شــور و ســرمــستیِ مــن/ جلـــوه کــن در آسمـــــان، همچـــو مهــــرِ جـــاودان* بشـــنو ســوزِ ســوخنم،   که هـــم آوازِ تــو منــم/ همــــهٔ جــان و تنـــم، وطنــــم، وطنــــــم، وطنــــــــم، وطنـــــــــــــــم*                                                          در این خاک زرخیز ایران زمین، نبودند جز مردمی پاک دین*         همه دینشان مردی و داد بود، و ز آن کشور آزاد و آباد بود*        چو مهر و وفا بود خود کیششان، گنه بود آزار کس پیششان*        همه بنده ناب یزدان پاک، همه دل پر از مهر این آب و خاک* بزرگی به مردی و فرهنگ بود، گدایی در این بوم و بر ننگ بود*    کجا رفت آن دانش و هوش ما... که شد مهر میهن فراموش ما*          به یزدان که گر ما خرد داشتیم، کجا این سر انجام بد داشتیم*

تو اون کوه بلندی که سر تا پا غروره 🏔️                                           کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره❤️

فرزندم...  برای تمام سختی هایی که کشیدی زمین و زمان را به هم میدوزم تا خوشبختت کنم 🌹 تمام این روزهای سختی که داره میگذره از ذهنت پاک میکنم🌹🌹🌹