واقعا کمالگرایی تو هرچی بده من خودم توی درس خوندن داشتم آیندمو به فنا داد بخاطر اینکه همه روم حساب میکردن فکر میکردم باااید بهترین باشم نه تنها بهترین نشدم فقطط لطمه خوردم توی چهره هم همینطوره انقدر آدما دیدم چون از نظر عده ای زیبا بودن و ازشون تعریف میشد همیشه دیگه طاقت نظرات مخالف بقیه راجع به چهرشون نداشتن و افسرده شدن توی بحث کار و هوش و اخلاق و هممه چی همینه بنظرم اگه قبول کنیم ما معمولی هستیم خیلی خیلی راحت تریم اما خودم نمیدونم چطور این کمالگرایی رو بذارم کنار😥
من کمالگرا نیستم اما دوست دارم وقتی یک چیزی رو پیش میگیرم توش جدی باشم و الکی هدر ندم عمرمو توی اون چیز
درک میکنم منم تا حدی هستم ولی باز به نظرم کمالگرایی خیلی قابل تحمل تر از توهم کامل و بی نقص بودنه!
دقیقاااا
اتفاقا من هیچوقت خودمو آدم خوبه و خفنه و اینا نشون نمیدم
بعضی وقتا عمدا خودمو بد نشون میدم، در حق بعضیا هم بدی کردم برای اینکه توی اون چارچوب خوب و خفن بودنه نباشم تا توقعات ازم بالا نره و بتونم راحت اشتباه کنم و بگم اشتباه کردم، فدای سرم ک اشتباه کردم
نتونستم، فدای سرم ک نتونستم اصلا مهم نیست ک نشد
دقییقا بهترین کاره انقدر بدم میاد مثلا یه اشتباه میکنی میگن از تو بعیده یا بهت نمیاد و فلان.ناخودآگاه آدم توقعش از خودش میره بالا و نتیجه ی خوبی نداره چون دیگه به خودت حق هیچ اشتباهی رو نمیدی و اگر مرتکب بشی ممکنه تاثیر خیلی بدی بذاره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
