اومدم بگم از طریق خانواده تون پا پیش بذارید، یعنی به مادرتون بگید که با خاله صحبت کنن و قضیه رو بگن،
اما بعد توصیفاتتون رو راجع به خانواده شنیدم و پشیمون شدم از حرفم.
واقعا شرایطتون سخته.
ضمن اینکه سنتون هم کمه و بخاطر همین فکر می کنن بچه بازیه و اصطلاحا جدی نمی گیرن حرفتون رو.
اول از اینکه عاشق دخترخانم هستید از خودتون مطمئن بشین.
بعد بنظرم اگر معلمی دارید که مورد اعتماد خانوادتون هستن، یا مثلا امام جماعت مسجدتون هستن که حرفشون برای خانواده سند هست، ازشون بخواید که با خانواده تون صحبت کنن.
یا ریش سفید فامیل همچین کسی. کسی که خانوادتون با توجه به ویژگی هاشون، قبولشون دارن.
و بنظرم قبل از همه چیز از مشاور کمک بگیرین و شرایطتون رو بهش بگین تا راهنمایی تون کنه.
براتون از خداوند آرزوی خوشبختی و عاقبت بخیری دارم.