گاهی به آوردن بچه ی سوم فکر می کنم اما فکر می کنم حرف و نگاه دیگران خیلی برام مهمه و این خیلی بده
(بالای بیست و پنج و متاهل جواب بده)
...ولی خب هست چاره ای نیست
تو این سایت که می دونم نظرشون چیه باید اقامت آمریکا داشته باشی و یک ویلای پنج خوابه و خونه و ماشین بچه هات در آینده هم جور باشه تا موافق فرزند آوری باشند
الان نمی خوام راجع به این بحث کنم الان می خوام راجع به این صحبت کنم که آیا واقعا میشه نظر دیگران برات مهم نباشه؟
اینم بگم که فلسفه ای مثل بچه.رو بدنیا بیاریم عذاب بکشه تو زندگی دنیا خودخواهیه و از این حرفا رو قبلاً داشتم حتی قبل از بچه ی اولم که به دنیا اومد و من هیچ وقت بچه نمی خواستم (نا خواسته بدون د خ ول و در عین دختر بودنم توی عقد)
و با مطالعه ازش گذر کردم و نمی خوام در موردش صحبت کنم بدون شک نمیشه نتیجه ی ساعت ها مطالعه و تحقیقم رو تو چند تا جمله بگم
فقط بدونید از این لحاظ به قطعیت رسیدم
هدفم هم از بچه اتفاقا خودخواه نبودنمه و فلسفه ای که واسه زندگی دارم ...
وضع مالیمون خوبه ایندمون هم روشن تره چون کار و بار همسرم خوبه...
من و همسرمم هم نه ساله ازدواج کردیم عاشق همیم زندگیمون رو دوست داریم
خودمم فقط زاییدن بلد نیستم !!
شاغلم و کلی کارای مختلف انجام میدم دارم کتاب هم می نویسم احتمالا ادامه تحصیل هم بدم
شوهرمم آدم همراهیه
بچه هامم خوبن مستقل و اذیت نکن شیطنت دارن منم روزهای خسته کننده داشتم ولی واقعا هیچوقت به روزی نرسیدم که بزنم تو سر خودم
خیلی بده که از نگاه بقیه می ترسم ...
