کسی که بخواد نشنوه نمیشنوه
بخواد نبینه نمیبینه بخواد نفهمه هم نمیفهمه
تا حرف حق زده میشه و میگیم تفسیر قرآن رو باید بدونید میگن توجیه خیلی جالبه
به عبارتی کسی که خوابیده رو میشه بیدار کرد ولی کسی که خودشو زده به خواب نه،
ولی واقعیت رو باید گفت اگه نگم خودم رو مدیون میدونم
میهمان
عجب ! چه توجیهات مسخره ای سر هم کردید خود قرآن گفته بزنید شما حدیث اوردید که فلانی گفته نزنید ؟؟ بعدشم گیریم زن نشوز کرد مگه ادم عاقل چنین زنی رو باید بزنه ؟؟ یا بپرسه چه مشکی داری ببره مشاوره خانواده و زوانشناس تا مشکل زن حل بشه ؟؟
میهمان
در کتاب التفسیر الکبیر نوشته شده که منظور از «ضرب» در آیههای مربوط به زنان، کتک زدن و تنبیه بدنی آنها نیست. بلکه منظور این است که مرد از زن و خانواده دوری کرده و آنها را ترک کند. این گروه از مفسران معتقد هستند که باید تفسیر قرآن را از روی سیره و سبک زندگی پیامبر اسلام صلیالله علیه و آله درک کرد. پس وقتی پیامبر اسلام صلیالله علیه و آله در شرایط اختلاف با یکی همسران خود، او را نصیحت میکردند و وقتی به دستور آن حضرت اعتنا نکرد، مدتی از او دوری کردند، بنابراین مردان مسلمان هم برای تنبیه و تذکر همسر خود نباید متوسل به زور شوند. بلکه بعد از پند و اندرز، به جای تنبیه بدنی باید مدتی از آنها دوری کنند. علاوه بر این خداوند متعال در قرآن کریم عبارت «جلد» را به مفهوم کتک زدن به کار برده است، نه عبارت «ضرب». همان طور که در آیه دوم سوره مبارکه نور درباره افراد زناکار حکم به زدن میدهد و از عبارت «جلد» استفاده میکند و میفرماید: «الزَّانِیةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ؛ هر یک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید.» بنابراین به تعبیر این گروه از مفسران، مردان تنها در صورتی میتوانند همسر خود را تنبیه بدنی کنند که او مرتکب عمل زشت زنا شده باشد و در مورد رفتارهای سرکشانه دیگر باید به توصیه و نصیحت و قهر کردن اکتفا کرد.