من دختریم که از یه خانواده خیلی معمولی از نظر مالی و سواد درس خوندم و یکی از بهترین دانشگاها قبول شدم شاغل هستم و از نظر ظاهریم خوبم ولی بخاطر وضع خانوادم و مشکلاتشون احساس میکنم احساس ضعف میکنم و ناخوداگاه اعتماد بنفسم پایینه توقعم خیلی پایینه اینو احتمالا بقیه هم متوجه میشن چون همینطور کیس هایی جذبم میشن
کیا مث منن و چیکار کردین این حسو نداشته باشین
به نظرت نباید برعکس احساس افتخار کنی به حمایت های خانواده ات؟
به نظرم روی ارزش های زندگیت کار کن
واقعیت اینه که شما هیچوقت قرار نیست خانواده و شرایط خانواده جدا باشی
ولی توقع خودت رو ببر بالا
کاملا درست برداشت کردی که وقتی توقعت پایین هست آدم های پایین هم سراغت میان
پس باید این موضوع رو کاملا اصلاح کنی
آدم های توانمند همیشه خواهان زیادی دارند. به شرطی که قدر خودشون رو بدونن
خب من اگه توقعمو بالا ببرم نمیگن مگه خانوادت چجوری بودن که اینجوری توقع داری
با یه پسری مه خواستگارم بود درباره خونه و ماشین حرف میزدم گفت که انتظاراتت در حد وضع مالی خودت و خانوادت نیس هر چن اون ادمو حذفش کردم ولی واقعیت اینه اگه بقیه هم همچین فکری کنن چی
بگید من به اندازه تلاش و زحمت خودم توقع دارم
اگر به اون حد راضی بودم اینقدر برای بالا کشیدن خودم تلاش نمی کردم
اون آدم احتمالا برای توجیه نداشته های خودش می خواسته شما رو پایین بیاره. این شگرد خیلی ها هست
خودتون جایگاه خودتون رو قبول کنید بقیه هم قبول می کنند
