من پدرمو چند سال پیش ناگهانی تو تصادف از دست دادم اصلا امادگیشو نداشتم یکدفعه ای بود حتی تو بیمارستان هم نبود که کم کم بشنوم، بهش خیلی وابسته بودم همه دلخوشی زندگیم بود از وقتی رفت خیلی تنهاتر شدم زندگیم در وجودش خلاصه شده بود
بعد اون نتونستم اونطور که باید خودمو جمع و جور کنم افسردگیم خوب نمیشه از ته دل شاد نشدم یادم رفته شادی از ته دل فقط موقعی بود که اونم بود الان هیچی احساس نمیکنم یا ضعیف احساس میکنم
اگه تجربه مشابه داشتید و حالتون بهتر شده به منم بگید لطفا
منم تجربشو داره ۲ ماهه
بله دوست صمیمیم
اما به پای پدر نمی‌رسه داغش قطعا
شما داغ عزیز دیدی:)
روح پدرت شاد🩵تراپیست واقعا کمک کننده ست چون من جز تراپیست با هیچی نتونستم سرپا بشم بعد از دست دادن دوستم
میدونی اخه یکدفعه ای وقتی میان خبر میدن ادم میره تو شوک مدتها
وقتی بابام هیچ طوریش نبود و بعد یکی دو ساعت زنگ زدن خبر دادن
اما شما حداقل ۵۰/۵۰ در نظر گرفتی امیدوارم حالشون بهبودی کامل پیدا کنه و همیشه کنار هم خوشبخت زندگی کنید🌹
ولی من بعنوان تک دختر بابام اصلا امادگی اینو نداشتم هنوزم احساس میکنم این شوک تموم نشده بعد چند سال
خدا پدرتون رو رحمت کنه امیدوارم غرق نور و شادی ابدی باشند
من داغ پسر ۲۲ ساله ام رو دیدم. دوم تیر ماه امسال
اومدم شاید درد من رو ببینین و کمی تسکین پیدا کنید هیچ داغی سخت تر از داغ فرزند نیست اونم جوانی که در زیبابی متانت تلاش نجابت بخشندگی و ادب بی نظیر بود
کمرم شکست و مرگ همین لحظه برام نعمته
ممنون عزیزم خدا پسر گل شمارو رحمتشون کنه 🥀پدرمن تکیه گاهم بود پسر دسته گله شما هم آینده تون بود🥀🖤 همیشه ادمای خوب گلچین میشن و خیلی زود پرمیکشن از کنارمون😭
این درد خیلی عمیقه با کلمات نمیشه بیان کرد من چندین ساله دارم میسوزمو و میسازم
واقعا خیلی دلم میسوزه نمیدونم چی بگم که دلتون آروم بشه
