همیشه بحثای جدی که داشتیم و نمیتونستیم همو متقاعد کنیم میگفت اصلا بنظرم چند روز فاصله بگیریم بهش فکر کنیم من این اخلاقو دوست نداشتم نمیذاشتم فاصله درستش کنه میگفتم حرف بزنیم اما اینبار بعد اینکه خواستم تکلیف رابطمون مشخص بشه و کلی مانع آورد از شرایط جامعه و.. متقاعد نشدم گفت یکی دوهفته فاصله بگیریم فکر کنیم اینبار گفتم باشه....الان دوروز از گریه هام گذشته و وارد مرحله یادآوری خاطرات شدم نمیدونم برمیگرده یا نه بهش گفتم اگه خواستی تو آینده هم باشیم برگرد...میدونی چی میخوام بگم انگار ترس از دست دادنش و از دست دادم
صیک این عنو بزننننن
گوه زیاد خورده
همش دو روز بنده خدا من ۶ ماه مردم و زنده شدم صبوری کردم تا برگشت
بهانه اورده همش
نمیدونم راهی که میگم درسته یا نه
ولی شرایط رو بسنج اگه بهونه الکی نمیاره و آدم خوبیه یا کنار بیا یا رهاش کن
چهار سال با هم بودیم نمیشه گفت عالی بودیم ولی حالمون خوب بود هم من کمک خرج خونه ام هم اون بااین تفاوت اون پدرمادرش جدا شدن و پدرش خیلی از نظر مالی اوکی ..بمن میگفت من از خودم هیچی ندارم خونه ندارم ماشین ندارم هرچی الان دستمه مال باباست اگه بزنه به اختلاف بخوریم نمیخوام کنارم اذیت شی...فعلا دید هرچی میگه من میگم باهم میسازیم گفت یکی دوهفته فاصله بگیره فکراشو بکنه نمیدونم دیگه برمیگرده یا نه ولی خیلی دلم تنگ شده براش
قربونت برم می‌دونم خیلی دوسش داری ولی اگه می خواستت(نمی گم دوستت نداره،اینا فرق دارن)هرکاری به خاطرت می کرد هرکاری...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
