من دختر چهارم خانوادم و سی و یک سالمه
بخاطر فقر بابام و اخلاق گوهش و معتاد بودنش هیچکس سمت ما نمیاد....
چند سال پیش یه خواستگار داشتم پسره ۶ سال از من کوچیکتر بود، بیکار بود و البته کم داشت واقعا از نظر مغزی کم داشت...
بابا و مامانم اصرار که قبول کن....
خدا لعنتشون کنه یادم که میاد ضعف اعصاب میگیرم
تازه این یکی از ظلماشه
الهی بابام مثل سگ بمیره از شرش راحت شیم
سرکار میری؟
هر چی فکر میکنم تو این سی سال زندگی یک روز حتی یک روز خوبی در حقمون نکرده
خدا هرچی پدرمادر بد و نابود کنه که بچه های بی گناه و از زندگی بیزارنکنن
بزار دهن بسته باشه خواهر من که از دستش ننه گوهم و داداشای اشغالم تن به خفت ادواج دادم
دلم خونه بخدا
بعد الان واسه خواهرزاده خرابش خواستگار رفته میگه پسره در شأنش نیست حیف دختر خواهرم
اونوقت واسه من می‌گفت بگیرش
بخدا پسره منگل بود...می‌گفت تا کی میخوای اینجا بمونی جالب اینکه من خودم خرج خودمو میدم...خرج این حرومی رم میدم
درمان شوید قبل ازآنکه بچه دارشوید تا فرزندان شما مجبورنباشندخودشان را درمان کنند به خاطر اینکه شما والدینش بوده‌اید
