مجرد ماندن دختران بالای 30 سال

چند سالتون هست مگه؟

همیشه ازدواج تنها راه رسیدن به آرامش و خوشبختی نیست که.

شاید هنوز اون فرد مناسب شما سر راه شما قرار نگرفته

29

حرفتون درسته

ولی تو واقعیت کنار اومدن باهاش سخته خیلی هم سخته...

خب منم شنیدم تو شهرهای کوچک تر سن بالا میره احتمال پیدا کردن همسر مناسب برای دخترها کمتر میشه.

اما واقعن 29 سال سنی نیست بچه ها!

تو تهران من همکارام بیشترشون بالای 30 هستن و مجردن و اصلن چیز غیر معمولی نیست

منم تهرانم بله خیلی ها الان تو سن های بالاتر مجردن و شاید مشکلی نداشته باشن

ولی من فکر میکنم هرچیزی به موقعش شیرین تره... 

عزيزم من کتاب گيس گلابتون رو سه سال پيش خريدم و خوندم. دعاها رو هم چن بار انجام دادم. طاها رو کنار کوه صفا (مکه) حتي گفتن چلش رو انجام بده . دادم چن بار ولي نشد. ياسين رو انجام دادم. حشر رو و .....خيلي ذکرهاي ديگ ولي نشد. 

من یک جا با نظر شما مخالفم. اونجا که گفتین مگر 18 سالگی هست که طرف بخواد حالا یک تیکه دو تیکه وسایل خونه رو بخره.

اگر عاشق کسی باشید هرگز مهم نیست چی داره و چی نداره.

یک تفاوت تو فرهنگ ما با جاهای دیگه هست.

اینکه از مرد خیلی انتظار مادی تو ایران وجود داره. هیچ چیز به مفهوم واقعی شراکتی نیست.

هر عشق و ازدواجی با شخص درست، توی زمان درست و توی مکان درست شیرین تره.

40 سالش باشه اما نجیب و اصیل باشه و یک شغل آبرومند با درآمد کم داشته باشه اما عاشق شما باشه چی؟؟

عشق واقعی و ازدواج مستحکم با بررسی اینکه کی کجا چقدر خرج میکنه و چقدر ضرر میکنه و جیب به جیب میشه یا نه کاملن منافات داره.

من معتقدم اگر کسی رو واقعن دوست داشته باشید زیر یه سقف با یک فرش کهنه هم باهاش زندگی خواهید کرد.

این ازدواجه نه معامله. هر کس باید یه گوشه اش رو بسازه.

من انتقاد میکنم از طرز فکر شما.

اگر مردی بدونه دیدگاه شما این هست از زندگی مشترک، شما رو فردی محاسبه گر و مادی تلقی میکنه و از ادامه مسیر ازدواج منصرف میشه.در صورتیکه شاید واقعن حرف قلب شما این نباشه و منظوری هم نداشته باشید.

مردها اسیر مهربانی، مناعت طبع و گذشت زن طرف مقابلشون هستن. 

هرگز به خواستگاراتون که به قول خودتون 40 سالش ممکنه باشه نگید توقعتون ازش به عنوان یک مرد 40 ساله اینه پس انداز و ... داشته باشه چون 20 ساله نیست که از صفر بخواد شروع کنه. چون ممکنه اون هم اینو مطرح کنه که برای شما از خیلی مراسم ها و کارهایی که باید انجام بده صرف نظر میکنه چون شما هم دختر 20 ساله نیستی که چنین توقعاتی داشته باشی...

من به شما توصیه هایی کردم به عنوان خاهر کوچکترتون که اگر خاهر خودم هم بودن همین توصیه ها رو میکردم.

انشالله خوشبخت و عاقبت به خیر بشید

موافقم👌همسر منم سی سالش بود یک ریال پس انداز نداشت و اعتقادیم به پس انداز نداشت!چون خونوادشم همین مدلی هستن.من ۲۹ سالم بود و کلی پس انداز داشتم.اما از روی اخلاقای خوب زیادی که داشت و شباهتایی که بهم داشتیم انتخابش کردم.تو دو سال مردی که شغل مناسب نداشت هم خونه خرید و هم ماشین و هم یک زندگی مناسب فراهم کرد.

بعضی وقتا عشق راهو هموار میکنه.یکم صبوری و سیاست از طرف ما خانوما گاهی بعضی از آقایونو تکون اساسی میده