اينا همش تجربه زندگي خودم هست
نه اينكه بگم پشيمونم
ولي چيزايي ب چشم ديدم كه نگاهمو عوض كرده
من خودم اول زندگي خونه انچناني داشتم، مامانم وضع مالي خوبي نداشت، ولي براي ابروي من بهم جهاز انچناني داد
پدرشوهرم بهمون ماشين داد
بهترين عروسي گرفت
شوهرمم كارمند بود و حقوق ماهيانه داشت
يعني من بدون هيچ قسط و بدهكاري واردزندگي شدم كه همه چيزش فراهم بود
ي درامد ماهيانه هم بود كه خرج زندگيم شه
الان بعد شش سال
باورتون ميشه ما هزارتومن پس انداز نداريم
در عوضش كلي قسط داريم
دوستام اول زندگي هيچ كدوم نداشتن ، الان همشو دارن
جدا از داشته هاشون، حس مثبت پيشرفت كه توي زندگي داشتن،حسابي بهشون انگيزه داده
ولي من
( بديهاي ما هم بخاطر ناباروري شد كه درگيرش شديم، گفتم شايد براتون سوال شه )
اصلا اينده قابل پيش بيني نيست