من که از همه ی دنیا فاصله گرفتن
احساس می کنم همه برام غریبه شدن
حس بی پناهی ،بدبختی
ی تیکه از قلبم کنده شده و تا الان جاش پر نشده
خیلی بد
حس می‌کردم دنیا خالی شده از همه چیز و همه کس
تنهایی عمیق و بی‌انتها
اصلا با غم نداشتن مادر هیچ وقت کنار نیامدم
هر چند اگه زنده بود دایم در عذاب بود
مرگشوندیدم ...هیچی ازاولش تااخرش فقط خودمو خودم
وووااایییی من فکر کنم بعدش خودمووو بکشم
خدا اونروز رو نیاره الهی من پیش مرگه مادرم بشم
حس تهی
حس بد
رفتنی ک بعدش هیچی مثل قبل نشد
جای خالیش حس میشه تو همه جا
هروز انتظار مرگ
یکی از وحشتام عمر زیاده
خودم دوست دارم نهایتا دهه 5 ام برم هرچه زودتر بهتر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
