من خاطر یه دختری و میخواستم مادرش گفت میخواد بخونه واس فرهنگیان اگه قبول بشه نمیدیمش
خدایی مسخره نیست میگفت اگه قبول نشد باشه اگه قبول بشه میخواد چند سال کار کنه خونمون رو عوض کنیم ماشین بخره جهیزیه بخره بعد با همکاری مثل خودش ازدواج کنه بخدا در یه سطح بودیم نه اینکه اونا بالاتر باشن حالا قضیه این بود که من اصلا ذهنم سمت این دختر نمی‌رفت والا. قرار بود یکی دوسال پیش یه بخشی استخدام شم خیلی خونواده اینا اومدن سمتمون و چراغ سبز نشون دادن ولی منتفی شد خلاصه من گذاشتم چند وقتی بگذره و صحبت کردم و حقیقتش آشنا جور کردم که کارم رو حل کنه ولی پیش کسی نگفتم و بعدش مادرم رو فرستادم خواستگاری دختر که مادرش اون حرفارو زد . الان متوجه شدم که قبول نشد واس فرهنگیان و منم کارم حل شد از آشناهامونن حالا مادر دختره باز مثل قبل زنگ میزنه و الکی با مادرم صحبت میکنه کلی. از مادرم پرسیده کی واس من زن درست میکنه و... ای کاش نیت آدما توی چهرشون معلوم بود من مادر این دخترو مثل مادر خودم میدونستم ولی اون عزت نفسم رو خورد کرد به مادرم گفت این زن واسه چیشه هیچی نداره بزار یکی دوسال کار کنه و یه دختری براش بگیر منظورش این بود در حد دختر من نیست . شمام مثل خواهرم چهرم خوبه هفت ساله آمادگی جسمانی کار میکنم حرفه ای یه شغل فنی پر درآمد یاد گرفتم و قراره جای مناسب با حقوق مناسب استخدام بشم . راستش دلم‌پیش دخترش گیر هست شما خواهرانه راهنماییم کنید اگه کارم حل شد و اومد سمتمون چیکار کنم چون از اقوام هست و میشناسم و میدونم میاد یتا واسطه ای چیزی می‌فرسته من ۲۴ سالمه دختر ۲۰
