خب من کلا ذاتا آدم خوش خنده ای هستم از بچگیم همیشه موقع سلام کردن لبخند میزنم و کلا ۹۰درصد مواقع لبخند به لب دارم و میخندم و اینا با آقایون هم همونطوری که با خانوم ها صحبت میکنم،صحبت میکنم و گاهی میخندم و لبخند میزنم (لبخند واسه جلب توجه نه هاا کلا مدلمه) ولی خب نمیدونم آیا باید اینو تغییر بدم؟؟چون همین جا دیده بودم توی تاپیکای بقیه یه سریا گفته بودن نشونه سبکی دختره و ...این حرفا
و امیدوارم حمل برخودستایی نباشه ولی همه بهم میگن صدام خیلی خوبه (البته کسی هم که منو نمیشناسه اینجا حالا😭😂) بعد کلا خوش صحبتم و خیلی با ذوق و مهربون با آدما رفتار میکنم و از اون آدماییم که مکالمه باهاشون تا ابد ادامه پیدا میکنه..ولی خب خیلی اینجا دیدم میگفتن آدمای پر حرف احمقن و بیشعورن و ...البته من توی زندگی شخصی افراد دخالتی نمیکنم مثلا راجع به سبک موسیقی موردعلاقشون باهاشون صحبت میکنم و اگه ببینم طرفم از صحبت کردن باهام ناراحت نیست بیشتر باهاش گفت و گو میکنم(دوستان طرفم ۹۹درصد مواقع خانوم هست)ولی خب کلا نمیترسم از اینکه حرفمو بزنم و ذاتا آدم کنجکاوی هستم (درباره زندگی بقیه نه هااا مثلا جزئیات کوچیک مثلا ساعتا چطوری کار میکننو اینا) و خب در عین حال که منطقی هستم احساساتم برام خیلی جالبن و چون ادبیاتمم خوبه با جمله بندی مناسبی میتونم احساسات و نظرمو بیان کنم و در صحبت با آقایون هم اگه توی بحث درسی یا گفت و گوی عادی نظری داشته باشم و اینا راحت میگم و اگه حرف جالبی هم برای گفتن داشته باشم و جاش باشه میگم..به نظرتون اشتباهه این؟؟؟دلیل اینکه هی آقایون رو میگم اینه که بیشتر توی همین سایت دیدم که این رفتار های دختر رو حمل بر سبک بودن و لاس زدن و اینا میگن..اما من خودم هستم فقط و اینم بگم آدم مذهبی ای هستم
نظر شما چیه؟اگه جایی از رفتارام به نظرتون نادرسته یا راهکاری برای اصلاحش دارین ممنون میشم بگین❤️
