خیلی بچمو دوس دارم واسم خیلی سخته ازش دل بکنم. ولی مامانم هرررروزمو واسم زهر مار میکنه. جلو بچم منو میزنه و بهم فوش میگه تند تند. اصلا ینی به جا اینکه اسممو صدا بزنه بهم انواع فحش میگه، بچمم دو ساعت جیغ میزنه عصبی شده. منم نمیتونم دیگه ببینم بچم و خودم تا حد لرزیدن بدنمون بهمون فشار وارد میشه. به وکیلم گفتم بگیم بچه رو ببرن. اونجا لااقل ارامش داره. ولی اینجوری بچم میدونم دووم نمیاره. نمیدونم چه غلطی کنم... سرم درد میکنه از صب سرکار بودم رسیدم ننم رید بهم بخدا منو میزنه منم نمیتونم جلومو بگیرم با مشت زدم تو کله اش. بچه رو بدم به پدرش خودمم خونه اجاره کنم از خونه برم بیرون فقط.
خوب وقتی خونه اجاره می‌کنی بچت هم ببر
چرا میزنتت مگه دیوونه اس
میدونه شوهرم منو تو خونه راه نداده، با این حال بهم میگه برو خونت برو خونت. اخه چطور برم ، برم خودمو بی ارزش کنم؟
مستقل شو شرایطش رو نداری؟
چرا وقتی جدا میشین برمیگردین خانه پدرتون؟شما دیگه مجرد و دختر خونه نیستی باید خونه اجاره بکنی خودت و بچت باهم زندگی بکنین
خوبش کردی زنیکه سلیطه رو
خودمم مادرم
بچمم دوس دارم
ولی روزی بخوام جدا شم قطعا بچه رو میدم به باباش
بده ب باباش بعد به مدت ک مستقل شدی پسش بگیر
بده بهش حداقل اونجا ارامش روان داره.. خودتم پول جمع کن برو پانسبون زندگی کن
عزیزم اگه راه دیگه نیست چاره نیست بده به پدرش و ملاقات آخر هفته بگیر و یکم ب خودت و کار و پیشرفت برس شرایط بهتر شد یلزربیار پیش خودت
بچه مکان و شرایط امن میخاد گناه داره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
17 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
