من خیلی به پارتنرم وابستم
کل روز بهش فکر میکنم به کوچیکترین رفتاراش
اگه زنگ نزنه یا خبری ازش نداشته باشم استرس میگیرم ذهنم درگیر میشه کل زندگیم شده اون در حالی که اون زندگی شخصیشو داره
فقطم با یک نفر دوستم که سرکاره نهایت ماهی یکبار ببینمش
بنظرتون میتونم وابستگیمو از بین ببرم داره اذیتم میکنه
بله من از بین بردم
با تمرکز روی اهدافم و کارای خودم
منم همینجوریم و داره عذابم میده این موضوع
دقیقا منم همینطورم
یکبار به شوخی گفت بیا کات کنیم من گریم گرفت اون هم از گریم خوشحال شد هم ناراحت بعد گفت شوخی کردم
رابطه ام خوب بود فرقی نکرد
تمرکز کردم رو اهداف خودم
و به این نتیجه رسیدم که وابستگی جز آزار خودم و نرسیدن به اهدافم هیچ چیز دیگه ای نداره
هفده سالم بود وقتی دوست شدیم و سال کنکور ، تا وسطای سال مثل شما هی درس نمیخوندم چون تمام افکارم میشد ایشون و رفتارش و تا اگه از پادگان بهم زنگ نمی‌زد میمردم و تا دیر جواب میداد اعصابم خرد میشد
نشستم با خودم فکر کردم آخرش که چی ؟! تا کی اینجوری ؟ آیا معلوم هست ته رابطه ما چی باشه ؟ اونوقت یه جایی به خودم میام که میبینم به هیچ کدوم از اهدافم نرسیدم
تمرکز کردم رو کارام ژ رو درس و کنکور بعدش دانشگاه قبول شدم تو کل هشت ترم شاگرد ممتاز دانشگاه بودم آنقدر درس میخوندم بلافاصله بعد از دانشگاه رفتم سرکار و باز تمرکزمو گذاشتم رو کارم و پروژه هام ، بعدش کنکور ارشد ، کلاس زبان باشگاه و ....
وقتی بیکاری هی وقت آزاد داری که بشینی ببینی کجاست چرا پیام نداد چرا دیر جواب داد چرا آنلاین نیست
من بیکار نبودم و همه وقتم پر بود و وقت فکر کردن به این مسائل رو از خودم گرفتم
و خداروشکر که عاقلانه رفتار کردم
چون ما الان هفت ساله باهمیم و به هر جا که میخواستم رسیدم
اگر با روند قبل و وابستگی ادامه میدادم این هفت سال رو الان هنوز پشت کنکور کارشناسی بودم
