سلام دوستان عزیز
یه چیزی که توی رابطه ی سمی خیلی خیلی مهمه اینه که رابطه سمی دقیقا عزت نفس رو نشونه می گیره و داغون می کنه. .
یعنی بدون اینکه اصلا خودت متوجه بشی، بعد یه مدت، از نظر ارزش و احترام به خودت، یه کاری می کنه که دیگه خودت، خودت رو نشناسی و فراموش می کنی.
چه کسی می فهمه تغییر کردی؟
دوست یا آشنایی که یه مدت تو رو ندیده و حالا می بینه.
اون می تونه بفهمه چقدر با درگیر شدن توی رابطه سمی، فرق کردی و از نظر روحی چقدر آسیب دیدی. چون خودت هر روز باهاش درگیری و متوجه نمی شی.
اگه بخوام مثال بزنم:
مثل رشد قد بچه.
پدر و مادر چون هر روز دارن بچه شون رو می بینن، متوجه رشدش نمیشن، ولی کسی که یه مدت بچه رو ندیده، با اولین نگاه می گه: وااااااای خدا
ماشالله هزار ماشالله بچتون چقدر بزرگ شده.
یا مثلا یه روزی واسه ی خودت کسی بودی و برو و بیایی داشتی، حالا کنج خلوت خودت نشستی و داری توی تنهایی خودت زار زار گریه می نی.
چرا؟
چون خصوصیت رابطه ی سمی همینه.
از درون آدم رو داغون می کنه.
یه کاری می کنه که گاهی از خودت می پرسی نکنه مشکل از منه؟
شاید اون جور که باید درست رفتار نکردم؟
کجا اشتباه کردم که طرف مقابلم ( همسر، دوست، همکار، فرزند، پدر و مادر و .. ) ازم ناراحت شده؟
چیکار کنم من رو ببخشه؟
اصلا دیگه یادت میره تو هم واسه خودت آرزوهایی داشتی.
یادت میره که بابا، این رابطه دوطرفه ست و این فقط تو نیستی که باید درست رفتار کنی، طرف مقابل ت هم باید یه قدم برداره.
خلاصه که رابطه ی سمی اولین کاری که می کنه، باورت نسبت به انسان بودنت، به توانایی هات، شجاعتت، هنرهات و هر چی داشتی رو تغییر میده.
یا کلا فراموش می کنی؛ یا چنان بی حال و بی روح میشی که دیگه حال نداری به توانایی هات فکر کنی.
حالا باید چیکار کرد؟
جدایی؟ نه فعلا
درگیری؟ اگه فقط می خوای فقط دلت یه کم خنک شه وگرنه پیشنهاد نمی شه.
بالا بردن عزت نفس؟ صد درصد
توی قسمت بعدی یه کم توضیح میدم چون نمی خوام این تاپیک خیلی طولانی بشه.
حالا تو بگو:
آیا درگیر چنین چیزایی شدی یا هنوز هستی؟
دوست عزیز، نظر تو، هر چی باشه محترمه و بدون که بی تفاوت بودن شروع آشفتگی ذهنی ت و زندگی ت هستش.
