مجردها و بچه سالها لطفا نیاید.ممنونم. زیاده ولی لطفا به دقت بخونید.
خانمی هستن که ۱۰:سال از زندگی مشترکش میگذره.دوتا بچه کوچیک داره.نه تا حالا پاشو کج گذاشته حتی بدون اجازه همسرش آب هم نخورده .تا سر کوچه هم نرفته. بچه ها رو تنهای تنها بزرگ کرده . نه مسافرت نه زیارت نه طلا نه پول ماهانه هیچی نداره. اوایل زندگی از همسرش کتک خورده، فحش و تهمت ناموسی و توهین تا دلتون بخواد. به پدرومادر و خانواده اش هم تا دلتون بخواد فحش میده همسرش به شدت بد زبونه.به بچه هاش فحش میده توهین میکنه.خونه اش کوچیکه ولی درب و داغون همسرش هیچکاری برای ظاهر خونه نکرده.
تنها خوبی که این آقا نداره: چشم و دل پاکه. خانم هر لباسی هر کفشی هر لوازم پوستی بخواد میخره .در این مورد و خرج خونه و بچه ها خوبه. ولی دندون های خانم از نظر ظاهری اصلا خوب نیست ولی یک ریال براش خرج نمیکنه میگه از خونه بابات اوردی به من ربطی نداره. حتی دندونش تو بارداری لق شد بازم خرج نکرد.اعصاب خانم تو این ده سال بشدت بهم ریخته و عصبی و افسرده شده .بچه ها بشدت پرخاشگر. خانم هر کاریش کرد بره روانشناس نرفت که نرفت . همه رو مریض کرد ولی میگه خودش سالمه.
حالا به نظر شما حق با خانمه یا اقا؟ اصلا خانم باید بازم تحمل کنه؟ و کوتاه بیاد؟
