متاهلم ولی هرچی حقوق دارم میدم خانواده م

بگو باشه پول را میدم ولی بابا مال من نیست مال همسرمه باید فلان تاریخ برگردونیا ، ازش قرض کردم ...

بعدم چرا بره بیمارستان خصوصی الان تو بیمارستان های دولتی دکترهای بهترازخصوصی و منصف تری دارن عمل میکنن....بهشون گوشزد کن که هرکسی به اندازه جیبش باید خرج کنه ....

دیگه مادربزرگ و سیسمونی و...اصلا درست نیست ....حالا پدرو مادرت را میتونی بگی ی جوری واجبن 

خب عزیزم شما واقعا باغیرت و با شرف هستی 

برعکس بعصی زن ها که تا ازدواج میکنن فقط به شوهر و بچه میرسن و خانواده رو فراموش میکنن

ولی اینجا یه نکته ای هست

بعضی خرج ها واقعا ضروری نیست و نباید بهشون بدی

مثلا پدرت میتونست بیمارستان خصوصی نره ؛ بره بیمارستان دولتی با یک صدم قیمت

بعضی جاها بکش کنار. بگو مستقیم . بگو که بابا من برای بیمارستان شما مجبور شدم از دوستم قرض بگیرم .

یا سیسمونی کی رو دادی؟ میتونستی فقط یه وسیله بگیری

نه اینکه هزینه کل سیسمونی رو متقبل بشی

اینا دیگه خارج از محدوده دلسوزیه

خب تو واسه چی پول قرض میدی؟

خب چرا همین تلاش هایی که شما واسشون می کنید

خودشون واسه خودشون نمیکنن

آخه مگه جورکشی تاکی میخوای ادامه بدی

این خوبی نیست کارت اشتباهه

به نظرم نباید انجام بدی خودتو ول کن همسرت گناه داره شاید راضی نباشه

گلم کسی پول نداره نمیره بیمارستان خصوصی اتاق خصوصی بگیره

ببین من حق میدم ما خودمون بیمارستان دولتی نمیریم و اینجا شاید واجب بوده هر چند اتاق خصوصی نه واجب نیس 

اما مادربزرگ 

سیسمونی 

سکه برا برادر دیگه از سادگی خودته 

چرا یه کلمه نه نمیگی 

یبار نه بگو دیگه دست از سرت بر میدارن 

هر چند همه رو بد عادت کردی

یه وام بردار بگو داریم خونه میخریم ماشین میخریم دیگه ندارمممم

اونا خودشون بفکر آبروشون نیستن شما هم نباش

بذار به خودشون بیان 

اوایل مجرد بودم و دلم میسوخت دیدم نه دیگه تبدیل به سوء استفاده میشه

خیلی رک گفتم ندارم!

قبول داری اگه برعکس بود الان تو راه دادگاه وطلاق بودی! 

به خودت بیا 

شما زندگی خودت رو داری

کمک خوبه اما نه اونقدر که بشه وظیفه و آینده خودت و  زندگیت رو به خاطرش ببازی 

پیش دستی کن بگو یه چیزی  خریدم وام گرفتم وپول لازمم علاوه بر پول خودم یه مقدار بهم قرض هم بدید 

ای بابا دل رحمی خیلی بده مگه چقدر اوضاشون خرابه