سه سال و نیم از فوت پدرم گذشته الآن خودم مایلم بی‌درد بمیرم ولی الآن برای شستن حس مرموز و درک نشده‌ای دارم اون عطش اولیه رو هرگز ندارم
این حس مرموزی که میگم رو حتی بعد دیدن پدرم داخل گور هم بعدا پیدا کردم همون لحظه مرده رو داخل گور میبینی چیزی نمیفهمی اما یک حس بسیار بسیار سنگین بعدترها آدم رو میگیره و شما عملا نمیفهمی از چی می‌ترسی
ریمو ناخن که گریه نداره
تنها نکته غمگینش اینه که مرحوم جوون بوده، چقدر ذوق و شوق زندگی داشته و الان دیگه نیست 😢
من از فکر خواهرم خوابم نمیبرد اومدم اینستا تاپیک شما رو دیدم.
من خودم رفتم از سردخونه جنازه خواهرم و گرفتم.
وقتی بهم شماره یخچال دادن
وقتی رفتم کنار جنازه اولین بار تو پاکت مشکی بود
تو غسالخونه که باهاش حرف زدم وقتی تو کفن سفید بود
و تا وقتی گذاشتنش تو خاک یک لحظه تنهاش نذاشتم.
💔💔💔
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
