بدترین روز های زندگی مو دارم می گذرونم .
نمیدونم دارم تاوان اشتباهاتم رو پس می دم یا نه .
همیشه خواستم تمام زندگیمو کنترل کنم و کلی برنامه و هدف داشتم .
الان همه چیو کامل از دست دادم .
آدم معتقدی نبودم اما همون احساس و اعتقاد کمم هم از دست دادم .
آدم التماس کردن نبودم اما این مدت خیلی التماس خدا رو کردم ، التماس آدم ها رو کردم
دیگه توانش رو ندارم و از طرفی هم نتیجه ای نداره
وسط یه هیچ بزرگ گیر کردم
هیچ حس خاصی به زندگیم و اتفاقات اطرافم ندارم
این روز ها دیگه نه زندگیم مهمه نه خواسته ها و هدف هایی که روز به روز دور تر میشه
نه تنها از هر راهی که میرم به یه بن‌بست بزرگ می رسم بلکه چیز های بیشتری هم از دست میدم .
داشتم فکر می کردم تمومش کنم
ارزش ادامه دادن داره یا نه
دوست داشتم بگم حال خیلی بده
اما مدت هاست هیچ حس خاصی ندارم
فقط خودکار ادامه میدم
تنها کاری که می تونم انجام بدم تموم کردن این تحقیر و فلاکت هست
امیدوارم تویی که این تاپیک رو می خونی هیچ وقت به
موقعیت من دچار نشی
اگه زندگی خوبی داری
اگه آرامش داری قدرش رو بدون .🖤
