با این شرایط بچه دوم بیارم

چون ک بچت میگی ۱۷ ماهشه و وقتی بچه دوم بیاد دیگه عملا خودتو همسرت وقتتون برایباهم بودن کم میشه چون شاغلم هستین 

موفق باشید بانو

حتمن بیار حتمن من دخترم ۷ سالشه تنهاست کاش زودتر اوده بودم هی گذاشتم بعد ک هم فاصله افتاد هم از نظر مالی رفتبم تو مذیقه ..شما ازالان اقدام کن ..بنده خداجاریم داره برا بچه دوم اقدام میکنه اما هنوز باردارنشده ۳۷ سالشه

اینجا هرکسی براساس زندگی خودش نظر میده

شما ماشالا عاقل و بالغ هستید 

شرایط زندگی خودتونو میدونید

یکی پنج تا میتونه بیاره یکی کلا دوست نداره بچه دار بشه 

اگه هم از نظر مالی هم حوصله داشتن مشکلی نداری و‌خودتم دوست داری چرا نیاری

اوهوم فکر خوبیه بچتم از ابو گل درمیاد تا اون موقع

تازه اگر یه وقت احساس کردی دلت میخواد برگردی سرکار و سرعت پیشرفتی که گفتی هم برات مهم بود میتونی اگر امکان داره شغلت نیمه وفت بری و دور کاری کنی یا حتی پرستار بگیری واسه کوچولوهات

۴سال زیاده

من پسرمو از شیر و پوشک ک گرفتم اقدام کردم الان باهم بازی میکنن به درد هم میخورن. خیلی راضی ام

بچه تک فرزند هرچقدرم تو رفاه باشه باز احساس خلا میکنه چون هیچکس حس خواهر و برادرو به آدم نمیده

خودتم یه گوشه ذهنت همیشه یه خوره داری که بخاطر درست یا غلط بودن کارت همیشه درگیری

من معتقدم هرچقدرم از نظر مالی اوکی باشی، تامین تمام نیازهای مادی بچه ها کار اشتباهیه

پس با این دیدگاه که یدونه باشه و تامین مالی بیشتر باشه کاملا مخالفم

بچه با بچه خوشه، چه بهتر که اون همبازی از خون خودش و دائم پیشش باشه

من تا ۱۰ روز کمکی داشتم

دلایلت موجه نیست چون سختیش موقتیه، دائمی نیست

۱۰ روز اولو پرستار بگیر، بعد از اونم اگه توانایی مالی داشتی بازم کمکی بگیر

این چیزا به یک عمر حسرت بی خواهر و برادر شدن بچه ات نمیرزه 

هر کس شرایط زندگی خودش رو بهتر میدونه و نمیشه جای کسی تصمیم گرفت بنظرم خودتون باید تصمیم بگیرید.

ولی بعنوان یه دوست واسه بچه دوم فقط بحث مالی مطرح نیست درسته خیییلی مهمه ولی کشش روانی و جسمی مادر مهمتره بچه شما هنوز خیلی کوچیکه چالش اصلی تربیت بچه ها موقع مدرسه رفتنشونه وبا توجه به سنتون ۷ یا ۸ سال دیگه میتونید شرایط رو هندل کنید و اینکه اختلاف سنی با بچه دوم هم مطرحه وقتی اون ۲۰ سالشه و شور و شوق جوونی داره پدر و مادر مثلا ۶۰ ساله چقدر میتونه این بچه رو درک کنه،با شرایط شما حیف اینهمه زحمت که واسه تحصیل و کارتون کشیدین نیست که حالا بذارین کنار.من جای شما بودم فعلا به آینده همون یه بچه فکر میکردم

بازم میگم به عنوان یه نظر دوستانه اس و شما خودتون حتما جایگاه بهتری نسبت به تصمیمات زندگیتون دارید