از سلنا گومز پرسیدن چرا این پسرو انتخاب کردی

بیاید براتون یه چیزی تعریف کنم

حرفی که من میزنم دیگه کسی نمیتونه به من بگه بچه ای
بزرگ بشی نظرت عوض میشه یا که بگه سختی نکشیدی که اینا رو میگی!
اولا من 26 سال و اندی سنمه و بچه نیستم
دوما "سختی" رو چی تعبیر کنیم؟
توضیح میدم ... مثلا من یه سری معیار ها دارم برای انتخاب پارتنر و شوهر(که درموردش توضیح میدم ) که وقتی اون معیار رو مثلا به خاله هام میگم میگن تو سختی نکشیدی که این تفکرات رو داری
منظور اونا از سختی اینه که درد بی پولی نکشیدی
(در پرانتز عرض کنم ما اصلا پولدار و مرفه نیستیم ،پدرم رئیس بیمارستان نظامی بوده که الانم بازنشسته شده مادرم هم خونه داره... ما یک زندگی کاملا معمولی داریم که از نظر خاله هام که پدر خسیسی داشتن ،من در رفاه زیادی بزرگ شدم...که البته باز هم میگم ما از دید اونا خیلی مرفه ایم چون پدر اونا مثل پدر من پول خرج نمیکرد... بصورت کلی وضع مالیمون متوسطه )
بیشتر براتون توضیح میدم

من یه سری ملاک ها دارم برای انتخاب همسر که وضع مالی اصلا در این لیست نمیگنجه!
ببین همه شوهر پولدار دوس دارن. اما من ملاک های مهم تری دارم
اینی که میگم برای کلاسش نیست( من ترجیح می‌دم با چیزایی که خودم بدست آوردم کلاس بذارم ) اما من خواستگار سنتی زیاد داشتم و دارم
حتی یک بار هم تاپیک نزدم و نظر نپرسیدم راجع به خواستگار  چون من اصلا سنتی ازدواج نخواهم کرد و از اول برام کنسلن و حتی یه جلسه هم باهاشون صحبت نمیکنم
انتخاب شوهر خیلی مهمه ترجیح می‌دم خودم انتخاب کنم نه دیگران برای من...!
من اصلا انتخاب دیگران برای من رو قبول ندارم ،در هیچ موردی
من حتی زیر بار انتخاب رشته ای که بابام مجبورم کرد نرفتم و آخرش توی 24 سالگی کار خودمو کردم،دیگه شوهر که جای خود داره!شوهرو بدم دیگران انتخاب کنن؟
من وسیله و شی نیستم که منو معامله کنن،من حق انتخاب دارم و خودم انتخاب می‌کنم کی شوهرم شه!

حالا این خواستگار ها ویژگی مهمی که داشتن پولدار بودنشون بود
کیا معرفی کردن؟همسایه،خاله،عمه،زن دایی ،زن عمو و.....
من واقعا زندگیم مثل هانیه توسلی  توی شمس العماره ست و هرکی برام از هر طرف خواستگار معرفی میکنه و همه نسبت به متقاعد کردن من به ازدواج نا امید شدن و شوهر دادن من براشون مثل مسابقه شده!!!
و گاهی هم میگن:خاک بر سرت فلانی واقعا پولدار بود حتی دیگه لازم نبود درس بخونی که کار کنی از بس که پولدار بود!!!

خب!
فک کنم متوجه شدید که من چقدر با فامیلام فرق دارم!!!
اونا فک میکنن من درس میخونم برای پول
آره درسته من درس میخونم و یکی از علتاش پوله،اما علت اصلیش نیاز مند و وابسته نبودنه!!!
من درس میخونم چون معتقدم سواد چیزیه که تو نمیتونی بخریش
سواد چیزیه که تو خودت با تلاش خودت به دستش میاری،براش زمان میذاری،بی‌خوابی میکشی،تلاااااش میکنی تاااااااا  علم و دانش به دست بیاری
من میتونم 20 میلیارد بدم و مدرک دکترا بخرم
من در این صورت فقط یه برگه خریدم، آیا من سواد دارم؟
نه!
تو میتونی با پول هرررکاری کنی
میتونی خونه ی خفن بخری،ماشین خفن بخری،هیکلتو یه شبه با عمل درست کنی، قیافه ت رو یه شبه از این رو به اون رو کنی،میتونی مدرک بخری
امااااااا پول میتونه به تو سواد و مهارت یاد بده؟
هیچ وقت
سواد و مهارت یه چیزیه که فقط خودتی و خودت که بدستش میاری!

من برای دفاع پایان نامه م که چهار سال دیگه هست لباس طراحی کردم از الان
یعنی حتی میدونم چهار سال دیگه موقع دفاع از پایان نامه ی ارشدم چیییییی قراره بپوشم (یه لباس معماری طور طراحی کردم چهار سال دیگه عکس میذارم🙂‍↔️)
من قراره باسواد شم،قراره کتاب بنویسم،قراره استاد شم،قراره به نسل های بعد معماری یاد بدم،قراره توی کنفرانس های بزرگی شرکت کنم و هزاران نفر به ایده هام گوش کنن و نوت برداری کنن ازشون
بابتش کاری هم میکنم؟اره میکنم...چه کاری بالا تر از اینکه توی دانشگاه معدلم بیسته؟ در حال حاضر بالا تر از این نمیشه دیگه کاری کرد
فعلا بهترین فرد توی صد نفر ورودی مونم و بعدها اولین نفر بین هزاران نفر معمار توی کشور
من نیومدم یه لیسانس بگیرم دنبال شوهر باشم،من اومدم از بهترین مهندسین نسل خودم باشم
همیشه هم گفتم و میگم ؛من برای یه لیسانس گرفتن نرفتم دانشگاه، من اومدم زاها حدید نسل خودم باشم
و ثابت کنم هنوزم خانم ها میتونن مثل زاها حدید مهندس خفن و الگوی نسل های بعدی باشن

من شخصیت خودم رو بالا تر از این میدونم که چند سال بعد بخوان معرفیم کنن بگن ایشون خانم فلانی(فلانی=فامیلی شوهرم) هستن،همسر همون آقای فلانی که خیلی پولداره
من هویت مستقل دارم که ترجیح می‌دم موقع معرفیم بگن خانم فلانی (فلانی=فامیلی خودم) هستن،مهندس و استاد دانشگاه ،کسی که فلان ساختمون معروف رو طراحی کرده و فلان مشکل رو حل کرده و فلان کتابو نوشته و فلان دانشگاه ها هم تدریس میکنه
من میخوام در آینده توی خونه م وقتی بچه م وارد اتاق من میشه بجای اینکه یه میز پر از طلا و جواهر ببینه ، یه اتاق کار ببینه پر از ماکت،سیستم ،شیت،کاغذ و نقشه و پلان و ماژیک راندو و خط کش و راپید و....
یه دیوار پر از لوح تقدیر های مادرش 
مگه دیدن طلا چقدر میتونه جذاب باشه؟مگه چقدر میتونه تنوع داشته باشه؟اما یک اتاق کار هنری و مهندسی و حرفه ای همیشه جذابه 
ته تهش شوهر پولدار کنم و در بهترین حالت ممکن  کلی برام جواهر بخره بچه م بشینه پشت میزم و اینا رو از خودش آویزون کنه و خیلیم بهش حال بدم بگم اون گردنبند مال تو!
همین!!!
اما وقتی اتاق کار داشته باشم دست بچه مو میگیرم میبرم توی اتاقم میشینه پشت میزم و براش توضیح میدم اینا چیه!
بهش یاد می‌دم چجوری از ماژیک راندو روی مقوای اشتنباخ استفاده کنه و نقاشی بکشه 
بهش یاد میدم چجوری خونه ها رو با اشل بکشه 
بهش یاد میدم چجوری میتونه از ورق کالک استفاده کنه
بهش یاد میدم چجوری میتونه  کاتر رو بگیره توی دستش جوری که دستشو نبره و خونه بسازه و یاد می‌دم چجوری میتونه بافت چوب رو با گوآش نشون بده

اینا فقط بخش کوچیکی از رشته مه که حتی برای یک کودک هم جذابه (همونطوری که الانشم برای بچه های فامیلمون خیلی جذابه و وقتی میان خونمون ساعت ها توی اتاقم درمورد رشته م باهاشون صحبت میکنم و از همه مهم تر بهشون نشون میدم با شیت و ماکت و اونا هم ساعت ها با ذوق به حرفام گوش میکنن و سوال میپرسن و خیلی هاشونم میگن ماهم بزرگ شدیم میخوایم این رشته رو بخونیم از بس که با عشق از رشته م بهشون گفتم)
پس من درس نمیخونم برای پول که فامیلام میگن اگه با فلانی ازدواج میکردی حتی لازم نبود درس بخونی از بس که پولداره
اتفاقا من دارم درس میخونم که خودم پولدار شم
آره من بخشی از هدفم پوله امااااااا پول خودممممم
با تاسیس شرکت معماری خودم
شوهر هم میکنم یه روزی اما معیار من اصلا پول نیست
معیارم چیاست؟

بعضی ها فک میکنن اینکه یه سری از آدما میگن اخلاق براشون مهم تر از پوله،این یک شعاره!
اما من بعنوان فردی که تا دلت بخواد خواستگار سنتی پولدار داشتم، باید بگم اصلا شعار نیست
شاید دیگران شعار بدن اما من شعار نمیدم
من واقعاااااا اخلاق برام خیلی مهم تر از پوله
خیلیییییییی
فامیلام میگن تو سختی نکشیدی که این حرف رو میزنی
از نظر اونا سختی یعنی بی پولی
ولی از نظر من سختیه مسائل اخلاقی بدتر از مسائل پولی و مالیه
من چوووون اتفاقا " سختی " کشیدم، برای همینه که معیارم اخلاقه  ،نه پول!
منم به نوع خودم سختی های خودمو کشیدم منکرشم نیستم دیگه خیلی واضحست که اگه من انقدر اخلاق شوهر آینده‌م برام مهمه ،علتش اینه اون روی زندگی رو توی مجردیم در مقیاس کوچیک ترش تجربه کردم و نمیخوام توی ازدواجم تکرار شه!
مهم ترینننننن معیارم اخلاقه و مهم ترین معیار اخلاقیم تعهده!!!

من بارها به مادرم گفتم حتی اگه شوهر آینده‌م مولتی میلیاردر باشه من مراسم عروسی نخواهم گرفت و ترجیح می‌دم بجای تماشا و تحمل یه سری آدم که احتمالا ازشون خوشمم نمیاد همون مبلغ عروسیمو صرف دیدن اهرام مصر کنم ! صرف دیدن یونان کنم ،برم هند رو ببینم با شوهرم،برم دیوار چین رو ببینم
بعد فامیل میگن اع!بعد حسرت پوشیدن لباس عروس میمونه روی دلت!
میگم:من اصن مشتاق برای پوشیدن لباس عروس نیستم
فرقش چیه با لباسای دیگه؟یه لباس سفید بلند پف پفی چه حسرتی میتونه داشته باشه برام؟چه جذابیتی داره؟
این که یه شب یه سری فامیل و همسایه و همکار بابا جمع شن دور هم و چشم و هم چشمی کنن و با آهنگ های ساسی مانکن بیان وسط برقصن  کجاش باید حسرت باشه برام؟
در ضمن شاید در فضای مجازی به نظر برسه من خیلیییی با انرژی و مجلس گرم کنم ولی در واقعیت اتفاقا من خیلی درونگرام و از سر و صدای بلند و شلوغی و ساعت ها زیر دست آرایشگر بودن و بعدش وارد جمعی شدن و به زور ادای خوش حال ها رو در آوردن متنفرم
من در واقعیت واقعا آدم ساکت و آرومی ام و از صاحب مجلس بودن متنفرم و معمولا بیشتر از دو ساعت نمیتونم شلوغی و مهمونی رو تحمل کنم

من ترجیح می‌دم حسرت ردای بلند ساتن و کلاه چهارگوش منگوله دار روی دلم نمونه
آخه فک و فامیل من چی میدونن از لذت همیشه برتر بودن و رفتن بالای سن و مورد تشویق قرار گرفتن؟
ته لذتشون شده لباس سفید و مادر جواااااان بودن
حالا این مادر جوان نمیتونه به سوال بچه ش درمورد مخرج مشترک 6 و 12 جواب بده اما ته هنرش اینه که من مادر جوانم !
بچه به مادر خفن و پولدار نیاز داره نه جوان!
مادر جوان رو بذاره دم کوزه آبشو بخوره وقتی مادرش هیچ چیزی از استقلال هویت بلد نیست بهش یاد بده!
بچه به مادری نیاز داره که با افتخار اسمشو بگه ،بگه من دختر فلانی ام مادرم فلان شخص موفقه
وقتی میره مدرسه، جلوی تحصیل و شغل مادر خط تیره نذاره!
من میخوام اولین زن موفق فامیل شم
زنی که وقتی میخواد به خواهر زاده هاش عیدی بده دستشو جلو شوهرش دراز نکنه نگه میشه پول بدی من عیدی بدم به بچه های خواهرم؟
من میخوام اون زنی باشم که به خواهر زاده م پیام میدم میگم: بین این لپتاپ ها کدومو دوس داری برات عیدی بخرم؟
دلم میخواد فامیلام وقتی میخوان وام بگیرن، روی من هم بتونن بعنوان ضامن حساب باز کنن و همیشه دنبال ضامن آقا نباشن!
دلم میخواد میز شامی که با رفیقام رفتیم بیرون خودم حساب کنم
دلم میخواد مامانم روم حساب کنه،خواهر زاده هام روی پولم حساب کنن
من میخوام اولین زن فامیل باشم که دیگران روی استقلال مالیش حساب میکنن

من سختی کشیدم، نه سختی ای که فامیلام تعریفشونه از سختی
من سختی های دیگه ای کشیدم که باعث شد معیارم اخلاق شوهر آینده م باشه نه پول!
اخلاق، اخلاق، اخلاق
تعهد، تعهد ،تعهد
من پا به پای مرد با اخلاق متعهد کار میکنم تا باهم زندگی بسازیم
حتی اگه هیچ وقت به خونه و ماشین  نرسیم برام مهم نیست
در عوض دلم قرصه که مال خودمه،هر خری رو به من ترجیح نمیده،معنی اصالت و تعهد رو میفهمه،دختر و زن بازی رو برای خودش افتخار نمیدونه در عوض افتخار میکنه که به زنش متعهده
شما باید سختی بکشی که مثل سلنا به جایی برسی بگی :"من حوصله ی نگهبانی کردن از پسر بچه رو ندارم  من دنبال یک مرد زندگی هستم!"
من تلاش میکنم که یک مرد با لول بالا پیدا کنم،برای پیدا کردنش پس لول خودم هم باید بالا باشه
من دیگه حوصله ندارم چک کنم شوهرم داره با کی چت میکنه؟از کی عکس خواسته، پیش کی منکر علاقه ش به من شده؟
من مرد زندگی میخوام،یکی که حلقه شو در نیاره،پزمو بده،تشویقم کنه،از خودم بیشتر درمورد موفقیت هام ذوق داشته باشه و وقتی میرم کنفرانس بدم ردیف اول بشینه و با عشق بهم انگیزه و اعتماد بنفس بده
پولش؟برام مهم نیست
اصلا و ابدا
برای من فقط تلاش اون فرد مهمه
میخوام هرچی که داره باهم و تلاش باهم بهشون برسیم

از من بعید نیست شوهری انتخاب کنم که نه خونه داره نه ماشین و نه حتی توانایی گرفتن عروسی متوسط, اما بجاش سواد و اخلاق عالی داره و متعهده

Follow your dreams,Not your boyfriends!