مامان های سی و پنج به بالای تک فرزند به فرزند دوم دارید فکر میکنید

نه کلا از اول تک فرزندی دوست دارام مخصوصا بعد جنگ فهمیدم اینجا جایی نیست که بشه برنامه ریزی کرد 

مهم ترین به خاطر دخترمه که تنها نمونه

دلیل دوم من خودم عاشق نوزاد هستم و میترسم بعد یائسگی پشیمون بشم..چون شوهرم تا آخر عمرش میتونه بپه دار بشه ولی من نه ..

اما دلایلم هرچقدر هم محکم و منطقی باشه بچه ای در کار نیست😭

نه

چونش طولانیه 

ولی همین یکی م پشیمونم

دنیا شبیه چیزی که تصور می‌کردم نیست

بالای سی و پنجم. به بچه ی سوم فکر میکنم. یک سری مشکلات هم دارم و سعی در برطرف کردنشون دارم. بچه ی سوم هم سخته ولی همه ی تکلیف های انسان سخته.

چرا؟

من گاهی فکر میکنم

فقط و فقط بخاطر دخترم که در آینده تنها نباشه و کسی رو داشته باشه که باهاش درد دل کنه

تو نزدیکانش هم دخترخاله و دختر دایی و ... نداره.کلا دختر تو فامیل هم سن نداره

من خودم کلی دختر عمه و دختر خاله داشتم

منتها شوهرم بشدت مخالفه

میگه آینده بچه تو این کشور سخت و نامعلومی.همین یکی رو هم ساپورت کنبم هنر کردیم

چرا؟

شوهرت نمیخواد؟

من ۲ تا دلیل دارم. اولی اینکه هیچ وقت دلم نمیخواد دیگه گذرم بیفته به بلوک زایمان لعنتی. دوم اینکه بعد زایمان اصلا شرایط روحی خوبی ندارم. دومی رو بیارم ظلم بزرگی بهش کردم . به نظرم یه مادر اول باید روح سالم داشته باشه دوم جسم سالم. سوم همسر حامی که هم عاطفی هم مالی بتونه ساپورت کنه کل خانواده رو.در غیر اینصورت بچه آوردن به خاطر حرف مردم.به خاطر اینکه اولی تنها نمونه بسیار کار غلط و ناپسندی هست

سلام عزیزم 

من پسرم ۱۹ سال داشت که ۲۲ مهر ۹۹ توی تصادف درگذشت و رفت واسه همیشه و ۵ سال و ۹ ماه و ۵ روز هست که رفته از پیش من و پدرش ولی فروردین ۳ سال پیش خدا دوباره بهم نگاه کرد و الان خدا طاها رو به من و پدرش داد 

انگار خدا خواست یکبار دیگه مادر بشم و این بار هرکار که برای محمد نکردم برای طاها بکنم و از سر غم و تنهاییی بود و اینکه فرصتم برای بچه دار شدن داشت کم می شد و با جلسات روانشناسی تونستیم دوباره به زندگی بر گردیم ولی داغ محمد همیشه تازه است و هیچ وقت از نبوده توی این مدت که من و پدرش بهش فکر نکنیم. اما با اومدن طاها یکم از بی قراری و سختی من و پدرش کم شد و اینهمه زجر که می‌کشیدیم به غم و تنهایی تبدیل شد ، 

امیدوارم همیشه موفق و شاد باشی .

دوباره بچه دار شو اچر می‌تونستم و هنوز فرصت داشتم باز هم بچه دار میشدم اما تقدیر خدا بود و دیگه از من گذشت ولی طاها رو به من داد.

علاوه بر شرایط جامعه و اقتصادی شوهرم با اینکه پدر خوبی هست و  خوب و همراه با من نیست....

من 37 هستم پارسال دخترم 4 سالش بود دومی رو آوردم سخت که هست کمکی داری بیار 

عزیز دلم به همسرتون بگید بچه سربار نیست. خیلی خوبه به فکرش هستید و میخواهین حمایتش کنید ولی ذهنیتتون این باشه که اون بچه رو اونقدر خوب تربیت خواهید کرد که گرهی از مشکلات خودش و خانواده اش و حتی دنیارو باز خواهد کرد.

شوهرم خیلی خیلی خبلی میخواد ...انصافا پدر خوبی هم هست ولی متاسفانه خوب و همراه با من نیست...حالا با شرایط اقتصادی هم کار ندارم