سفیانی

سفیانی از افرادی است که چند ماه مانده به ظهور حضرت در ماه مبارک رجب همزمان با یمانی و سید خراسانی( در یک روز) از ناحیه شامات(که شامل 5 منطقه است) خروج کرده و با تصرف سوریه و عراق لشگری را برای یافتن و قتل امام زمان(عج) به طرف مکه می فرستد که این لشگر در بین راه مدینه ومکه در منطقه ای بنام « بیداء» به زمین فرو رفته و نابود خواهند شد ، جنایتهای سفیانی در سوریه و مخصوصا در عراق وحشتناک است ، صدها هزار نفر از مردم بیگناه به دست او کشته خواهند شد تا اینکه توسط لشگر سید خراسانی که از ایران قیام کرده و رهسپار عراق گردیده است ، شکست خورده و نابود می گردد.

محل خروج و قیام سفیانی

آنچه که از بررسی روایات متعدد ائمه و بزرگان دین به دست آمده این است که، سفیانی از منطقه‌ای خشک و بی‌آب و علف در شهر دمشق که به سرزمین «یابس» معروف است و در نزدیکی مرز اردن قرار دارد قیام خواهد کرد و با هفت نفر از یاران خود به منطقه درعا رفته و در آنجا با حدود بیست هزار نفر از افراد قبیله بنی کلب که در درعای سوریه سکنی دارند، بیعت خواهد کرد

تصرفات و پیشروی سفیانی

گفته شده که سفیانی پس از اینکه لشکر خود را با بیعت کلبیان تقویت می‌نماید دمشق را به تصرف درآورده و نخستین خطبه‌اش را بر منبر دمشق ایراد خواهد کرد. سپس شهرهای حلب و حمص و قنسرین و موصل را فتح خواهد نمود. از آن پس به بغداد لشکرکشی کرده و پس از کشتار فراوان و تحمیل خسارت‌های سنگین به کوفه و مدینه نیز لشکرکشی می‌کند، سپس به خراسان ایران حمله خواهد کرد. عمده کشتارهای او در عراق است زیرا هدف اصلی او عراق می‌باشد. در آنجا هر کس که نامش محمد، علی، حسن، حسین، فاطمه، خدیجه، موسی، جعفر، رقیه و … باشد را به قتل خواهد رسانید.

قیام‌های همزمان با سفیانی

ماه رجب، ماهی است که سفیانی خروج خواهد نمود. همزمان با او در همان سال و همان ماه و همان روز دو قیام دیگر رخ خواهد داد؛ قیام خراسانی و قیام یمانی. که از میان آنها، قیام یمانی حق است زیرا به هدایت و حقیقت دعوت می‌نماید.

ابقع یکی از سه مدعی حکومت و قدرت در شام( سوریه کنونی) در عصر ظهور است. خروج وی همزمان با خروج اصهب و سفیانی خواهد بود. آن هم زمانی که حاکم شام در می‌گذرد و فرزندانش نیز کشته می‌شوند. در این زمان مردم شام تحت لوای پرچم این سه نفر گرد خواهند آمد. بر اساس برخی از روایات خروج ابقع در مصر به دنبال دیده شدن ستاره دنباله‌دار و کسوف و خسوف غیر طبیعی خورشید و ماه خواهد بود که با فاصله اندکی از ظهور رخ خواهند داد. [۱۲]

قیام اصهب نیز از خارج پایتخت( احتمالاً دمشق) شکل خواهد گرفت و با ابقع بر سر زمامداری و حکومت منطقه نزاع خواهند کرد. اما هیچ کدام از این دو نمی‌توانند پیروزی قاطع به دست آورند. سفیانی از این فرصت( درگیری دو گروه) استفاده کرده و دست به قیام می‌زند و پس از شکست دادن دو گروه، آنها را نابود می کند. سفیانی ابتدا به جنگ ابقع رفته پس از شکست او، به مصاف اصهب می‌رود قیام او را سرکوب کرده و بر شام غلبه می‌کند. بر اثر این نزاع‌ها و کشمکش‌های خونین، سرزمین شام ویران خواهد شد.

آنچه از روایات برمی‌آید این است که هر سه این‌ها از کافران و ستمکاران هستند که در نبرد با یکدیگر هلاک خواهند شد. البته سفیانی پس از پیروزی بر آن دو، در نبرد با حضرت مهدی علیه السلام به هلاکت خواهد رسید.

نبرد خونین قرقیسیا

پس از کشته شدن ابقع و اصهب، چند گروه به آن منطقه لشکرکشی خواهند کرد. اتراک ( ترک ها) که به منطقه بین النهرین نیرو گسیل کرده‌اند، رومیان که از غرب به سمت فلسطین حرکت کرده و در آنجا نیرو پیاده کرده‌اند، سفیانی که سرزمین شام و اردن را در تصرف دارد، بنی عباس که یکی از نیروهای بزرگ در شرق آسیای میانه، عراق و غرب شام هستند، شخصی به نام عبدالله که هم پیمان رومیان ( غربیان) در منطقه است و شخصی به نام قیس که فرمانده سرزمین مصر در آن ایام می‌باشد. بر اساس تفاسیری که از روایات به دست آمده، نبرد قرقیسیا بر سر گنجی است که در ناحیه فرات پیدا خواهد شد. البته اینکه در بستر فرات خواهد بود یا حواشی آن اختلاف عقیده است.

در روایتی منتسب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: « فرات از کوهی از طلا و نقره پرده برمی‌دارد، سپس بر سر آن جنگ می‌شود به طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته خواهند شد. پس اگر آن را درک کردید، به آن نزدیک نشوید.»

سرانجام سفیانی

سفیانی، برای تخریب و نابودی بلاد مسلمین از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد بود به ویژه برای تخریب و نابودی کوفه به عنوان مرکز حکومت جهانی حضرت مهدی موعود علیه السلام و مکه و مدینه به قصد پیکار با حق و تخریب کعبه و کشتار اهالی مکه و زائرین بیت الله الحرام، بسیار تلاش خواهد نمود. اما وقتی به قصد یورش به شهر مکه و تخریب خانه خدا به سمت سرزمین عربستان حمله می‌کند به اذن خداوند در منطقه‌ای به اسم بیداء که میان شهرهای مکه و مدینه قرار دارد، در زمین فرو می‌روند و علامت دیگر ظهور یعنی خسف بیداء محقق می‌شود و لشکر سفیانی همگی به جز یکی دو نفر که برای خبررسانی زنده می‌مانند در زمین فرو می‌روند. بعد از آن حضرت مهدی عجل الله فرجه با سپاه خود به سوی سرزمین شام لشکرکشی می‌کند و در منطقه ای به نام« مرج عذراء»، که منطقه ای در دمشق است، اردو می‌زنند. سفیانی نیز نیروهای خود را از منطقه دمشق خارج کرده و به سمت فلسطین عقب نشینی می‌کند.

در این جا نبردی بین او و سپاه حضرت ولی عصر عجل الله در می‌گیرد، اما سپاه حضرت مهدی علیه السلام با خیل کثیری از مردمی که به لشکر ایشان پیوسته‌اند بر آنان پیروز شده وارد قدس خواهند شد و بیت المقدس و فلسطین برای همیشه آزاد خواهند شد.