۲۲سالمه و ۵ماه دیگ ۲۳میشم ،کماکان تنهام باوجود اینکه احساسات و عواطف زیادی دارم،ولی چون تاالان نتونستم آدم هم فرکانس و مناسبم رو پیدا کنم حاضرم جورتنهایی رو بکشم،خیلی سخته تنهایی و خودمم تعجب میکنم چجور میتونم در عین نیاز شدید ب تکیه گاه ،اینهمه دووم بیارم ...😕امیدوارم ب جاهای خوبی ختم بشه این استقامت