من سی سالمه
از دوران کودکیم با خیلی مشکلات بزرگ شدم. چیزایی که حتی تراپیستم دلش سوخته بود برام.
الان سه ماهه دارم داروی ضد اضطراب و افسردگی مصرف میکنم. یعنی باورم نمیشه اینقدر راحتم اینقدر راحتم که میگم کاشکی زودتر شروع میکردم.
قبلنا برای جزئیترین مسائل هم کلی خودخوری میکردم الان دیگه ب معنای واقعی کلمه هیچی برام مهم نیست. دیگه دست و پام و صدام موقع استرس نمیلرزه و قلبم تو حلقم نمیزنه.
اینارو نمیتونستم ب کسی بگم. خواستم اینجا بگم
اگر خوندین لایک کنید متوجه بشم و چیزی ننویسید لطفاً