معنی این شعرو کی میدونه

میخواد بگه که وقتی همه، از ظالم تا مظلوم، چیزی رو می‌پذیرند، اون چیز ممکنه فریبنده و توخالی باشه، چون حقیقت معمولاً یک طرف رو به چالش می‌کشه

معلمی؟

فکر کنم تو این مایه ها باشه که  

نمیشه زندانی و زندانبان هر دو یک ترانه که اینجا منظور یک تفکر و مسلک و روش هست رو دنبال کنن

یعنی زندانبان ها هم مجبورن اینکارو کنن و تفکر و روش خودشون نیست این زندانی ها زندانی کنن و زندانبان باشن

اینم جواب هوش مصنوعی:

عبارت:

«شک دارم به ترانه‌ای که زندانی و زندان‌بان هم‌زمان زمزمه می‌کنند»

یعنی:

شخص گوینده به صداقت یا اصالتِ پیامی (یا ترانه‌ای) که هم ستم‌دیده (زندانی) و هم ستم‌گر (زندان‌بان) آن را با هم می‌خوانند، مشکوک است.

تحلیل: ترانه در اینجا نماد یک پیام، شعار، عقیده یا باور عمومی است. زندانی نماد فرد مظلوم یا تحت فشار است. زندان‌بان نماد فرد ظالم یا کنترل‌گر است. 

اگر هر دو، با وجود تضاد موقعیتی‌شان، یک پیام را تکرار می‌کنند، ممکن است آن پیام فریبنده یا ساختگی باشد—چیزی که به ظاهر زیباست ولی حقیقت را پنهان می‌کند.

در یک جمله: 

🔹 «اگر دشمن و قربانیِ دشمن یک صدا شده‌اند، باید به آن صدا شک کرد.»

اگر خواستی، می‌تونم مثال‌های مشابهی از ادبیات یا شعر فارسی بیارم.