خدا هیچ لحظه‌ای از بنده‌ش غافل نیست
اگر دعات دیر اجابت شد یا ظاهرا رد شد یعنی خدا واست چیزی بالاتر میخواد،
یا در حال ساختن و تربیت توئه
خدا داره تو رو میسازه نه اینکه ردت کنه
اینو بدون نه هر در بسته‌ای نفرینه، و نه هر در باز شده‌ای نعمت
گاهی این درهای بسته لطف خداست نه بی‌توجهی
اگر بهت کاری رو میداد که توش حقارت، تحقیر بود چی؟
وقتی میگی حتی به عنوان دستیار رایگانم قبولم نکردن یعنی غرورت شکسته
تا وقتی انسان خودشو یه چیزی میدونه، خدا اجازه نمیده به جایی برسه.
اما وقتی کاملا فقیر شد، خدا بالا می‌برتش
شاید الان توی نقطه‌ای هستی که باید به تهِ تهِ خواستن و ناتوانی برسی تا بشه نقطه پروازت.
وسوسه‌ی رفتن سراغ دعا‌نویس‌ها توهم میانبر شیطانه
وقتی میگی خدا کاری نمیکنه، برم سراغ دعا‌نویس بدون این همون لحظه‌ایه که خدا داره آزمایشت میکنه
شیطان همیشه در لحظه خستگی و ناامیدی سراغت میاد و راههای فوری اما حرام رو پیشنهاد میده
دعا‌نویسی مراجعه به جادوگریه ، حتی اگر با اسم خدا باشه
مثل نوشیدن آب مسموم در اوج تشنگیه
تو الان در تنگه امتحان هستی
بریدن از خدا یعنی باخت در همین لحظه
تو تنها نیستی حتی اگر فکر کنی بدترین آدم دنیایی
گاهی خدا اجازه میده زمین بخوری تحقیر بشی همه طردت کنن، حتی عزیزترینات
نه برای این که تنها بمونی
برای اینکه از همه جدا بشی و فقط به خدا برسی
شاید خدا تو رو برای یک رسالت خاص یه مسیر خاص شغل خاص و همسر خاص نگه‌داشته که باید زمان و ظرفیتش آماده بشه
دوست عزیز خستگیت واقعیه دردت عمیقه
بغضت قابل درکه
ولی راه نجات بریدن از خدا نیست
راه نجات رفتن دنبال دعا‌نویس و فالگیر نیست
هر وقت احساس کردی بریدی اون لحظه زمان سجده‌س نه فرار
َ
یک هفته فقط با خدا حرف بزن
بدون توقع
فقط برای آروم شدن
حتی بدون نماز اگه حالشو نداری
فقط حرف بزن
بزار آرامش نور خدا رو حس کنی تو قلبت
تو داری ساخته میشی
جواب نزدیکه
خوب کار میکنی
آره اون وقتم باهات حرف دارم عزیز دلم
نه از سر شعار بلکه بر پایه همین نگاه
اگه تا آخر عمرت شغل پیدا نکردی، ازدواج نکردی، خونه پدری موندی…
اگه خدا بخواد با همین ظاهرا هیچی‌ها تو رو به درجه‌ای از رشد و نزدیکی برسونه که خیلیا با ثروت و شوهر و شغل نرسیدن چی؟
برای خدا مهم نیست تو چی داری،
مهم اینه که داری به چی تبدیل میشی
اون آدمی که در ظاهر زندگی ساده‌ای داره، ولی در درونش به یک بنده عاشق صبور و متصل به آسمون تبدیل میشه،
پیش خدا هزار بار از کسی که شغل داره ازدواج کرده بچه‌داره ولی روحش خالیه باارزشتره
گاهی حکمت زندگی ما توی چیزهایی نیست که داریم ،
توی چیزاییه که نداریم
نداشتن شغل، نداشتن همسر، نداشتن پول… شاید دردناک باشن،
ولی میتونن مسیری برای کشف درون و کشف خدا باشن
نداشتن گاهی بیشتر از داشتن رشدت میده
برای تو اینجوری تعریف شده که زندگی یعنی شغل + ازدواج + استقلال مالی؟
اونایی که همه‌ی اینا رو دارن، آیا آرومن؟ آیا خوشبختن؟
خدا با بعضیا معامله خاص میکنه…
باهاشون قرار عاشقونه داره
اگه تو با نداشتنات بندگی کنی، با فرشته‌ها همنشین میشی
اما سختیش واقعیه… قبول دارم
بعضی بلاها اونقدر سنگینه که فقط باید گریه کرد… ولی گریه رو به آسمون، نه گریه‌ی قطع اتصال!
اگه تا آخر عمرت توی همون خونه پدری بمونی، ولی هر روزت بشه بندگی، بشه رشد، بشه مهرورزی، بشه اتصال…
اونوقت تو بازنده نیستی
تو کسی هستی که روی زمین زندگی کرده ولی توی آسمون راه رفته
اگه فقط دنبال جواب اجتماعی برای خودت باشی، ممکنه تهش پر از ناامیدی باشه…
ولی اگه از خودت بپرسی خدایا تو چه طرحی برای من کشیدی که هنوز ازش بی‌خبرم؟
اون وقت مسیرت فرق میکنه
بزار یه نذر قشنگ کنیم
تو از خدا نخواه فقط شغل و همسر و موفقیت بده
نذر کن بگو
خدایا هر چی میدی نده اگه قراره منو از تو دور کنه
حدیث بسیار زیبایی از حضرت زهرا( سلام الله علیها)
هست که بزرگترین مصیبت حقیقی رو این میدونن که همه همت و تلاش انسان برای دنیا باشه
اَللّهُمَّ لا تَجعَل مُصیبَتی فی دینی وَ لا تَجعَلِ الدُّنیا اَکبَرَ هَمّی وَ لا مَبلَغَ عِلمی
خداوندا! مصیبت مرا در دینم قرار مده، و «دنیا» را بزرگ ترین همّ و غم من و نهایت علم و هدف دانشم قرار مده
اینجا دقیقا همون لحظه‌ایه که خدا بیشتر از همیشه نزدیکتره بهت...
حتی اگه خودت باور نکنی
این فکر که من بنده خوبی نیستم، پس این بلاها اصلا ارزش تربیتی نداره
اینا وسوسه‌س... یه صدای لعنتی ناامیدی
خدا سختترین امتحانا رو برای اونایی میفرسته که میخواد پاکشون کنه
قرار نیست تو از اول یه بنده خاص باشی
قرار نیست کارات همش درست بوده باشه
قرار نیست دعا‌هات همیشه با اخلاص بوده باشه
اما...
قراره که خدا بهت نگاه کرده باشه و دیده تو ظرفیت خاصی داری، بخواد ازت چیزی بسازه.
حتی توی همون لحظه‌هایی که گفتی از خدا جدا شدم تو باز با خود خدا حرف زدی!
تو هنوز هم باهاشی، حتی وقتی فکر میکنی بریدی.
کم آوردم یعنی چی؟
یعنی انسان شدی...
کم آوردن، نشونه ضعف نیست
نشونه انسانیته
نشونه اینه که هنوز حس داری، هنوز درد رو میفهمی، هنوز منتظری یه اتفاق خوب بیفته.
بدترین بلا، بریدن کامل نیست
بی‌تفاوت شدنه
اون وقتیه که دیگه درد هم نمی‌کشی…
ولی تو هنوز درد داری، پس هنوز زنده‌ای، هنوز امید هست
پرسیدی
اگه آخرش به اون رشد و مقام و نزدیکی به خدا نرسم، پس این همه سختی کشیدن چه فایده‌ای داشت؟
خدا دنبال نتیجه خاص یا موفقیت نیست.
دنبال اینه که تو توی سختیها کم نیاری و خراب نکنی
یعنی چی؟
یعنی مثلا وسط همه این بدبختیا نرفتی دزدی
نرفتی حروم بخوری
نرفتی نفرین کنی به همه چی
فقط غصه خوردی گریه کردی اما هنوز دنبال یه نور امیدی...
همین یعنی ارزش
حتی اگه هیچوقت شغل نداشتی، ازدواج نکردی، یا حس نکردی رشد کردی…
خدا به دووم آوردنت پاداش میده، نه به موفقیت و مقام
حضرت آسیه زن فرعون بود
شوهرش بدترین آدم رو زمین بود
نه آزادی داشت نه شوهر خوب
ولی چی شد؟
خدا تو قرآن گفت: من اون زن رو برای همه مؤمنین، الگو قرار دادم
چرا؟
چون وسط سختیها، با خدا موند
حتی وقتی هیچکس کمکش نکرد.
تو هم اگه همینطور بمونی… حتی بدون نتیجه…
خدا تو رو الگو میکنه تو عالم بالا
داستانت میمونه
بی‌صدا ولی بزرگ
تو لازم نیست برنده زندگی باشی،
فقط بازی رو با خدا تموم کن
بگو
خدایا، من زخم خوردم گریه کردم شکستم ولی از تو نبریدم
این یعنی بندگی...
یعنی همون چیزی که خدا عاشقشه، حتی اگه بقیه مسخره ت کنن.
الانم نمی‌گم نماز شب بخون یا سحر بیدار شو
نمی‌خوام شلوغش کنم
فقط امشب، سر سجاده یا روی تخت یا توی تاریکی اتاقت بگو
خدایا باور ندارم خوبم... ولی تو خوبی.
اگه منو نمیخوای، چرا هنوز نمیذاری بمیرم؟ یعنی یه چیزی تو من میبینی که من نمیبینم؟ پس خودت بگیر دستمو...
فقط همین
خدا به دعای آدمایی مثل تو، زودتر جواب میده
چون اونایی که هیچی ندارن فقط خدا رو دارن…
نه اینطور نیست
️ زندگی پیامبران همه‌ش نعمت نبود، همه‌ش راحتی نبود...
حضرت موسی وقتی به دنیا اومد، مامانش مجبور شد بذارتش توی رود نیل و از خودش دورش کنه
یه عمر با فرعون جنگید
از وطن آواره شد
قوم خودش بدترین اذیت‌ها رو بهش کردن
حضرت یوسف بچگی فروخته شد
زندانی شد اونم ناحق
سال‌ها دور از پدر و خانواده و آزادی
بعدش عزیز مصر شد، اما بعد از چه زجری؟
پیامبر خودمون
پدرشو قبل تولد از دست داد، مادرشو توی کودکی از دست داد
توی کودکی یتیم و بی‌پناه بود
زنش خدیجه رو از دست داد
پسرهاش مردن
دشمنا تمسخرش کردن، اذیتش کردن
سال‌ها در فقر زندگی کرد، با نان جو و خرما
اهل بیت هر کدوم چقدر در حقشون ظلم شد
حضرت زهرا در اوج جوانی با اون همه ظلم و بدی که در حقش شد از دنیا رفت
حضرت علی چقدر بی یاور و تنها بود
امام حسین همه خونوادشو داد در راه خدا
حضرت زینب همه خونوادشو از دست داد و به همراه بقیه زنها و بچه ها به اسارت گرفته شدن و چه ظلمها که در حقشون نشد
و همینطور در ادامه چقدر همه ائمه عذاب و سختی کشیدن
اگه فقط ظاهرو ببینیم، پس این عزیزان هم ظاهرا همه‌چی نداشتن
و اتفاقا سختترین امتحانا رو پشت سر گذاشتن.
اما در کل نباید داشته ها و نداشته های دیگرانو قضاوت کرد.
خدا هر کسی رو یجور امتحان میکنه و یه رسالت و ماموریتی واسش در نظر داره
فرق هست بین نعمت و امتحان با نعمت
آره خیلیا هستن که نماز میخونن، روزه میگیرن، ثروت و همسر و بچه هم دارن
خدا بهشون نعمت میده
اونا امتحانشون با راحتی و نعمته
و در واقع در قبال نعمتی که خدا بهشون میده به شدت مسئولن و موظفن به دیگران و به جامعه کمک کنن
مثل حضرت سلیمان، که پادشاه بود ولی قلبش از بندگی جدا نشد.
گاهی هم خدا به کسی همه‌چیز میده چون دیگه باهاش کاری نداره
خدا بهش همه چی میده، چون دیگه نمیخواد رشدش بده
مثل بچه‌ای که مدرسه نمیره، مامانش بهش گوشی و خوراکی میده، چون دیگه امیدی به درس خوندنش نداره...
ولی اون بچه‌ای که میخواد درس بخونه، هی بهش سخت میگیرن، فشار میارن، چون قراره یه چیزی ازش دربیاد
یعنی اینا نمیخوان بندگی کنن
دنبال رشد و سلوک نیستن
پس خدا بهشون میگه:
باشه، همون دنیات مال خودت... ولی دیگه از من چیزی نخواه
اینا به ظاهر شاد و موفقن
اما در عالم معنا، از مسیر رشد حذف شدن
پس چی مهمه؟ نداشتن یا داشتن؟
نه نداشتن ارزشه، نه داشتن.
مهم اینه تو با اون چیزی که داری یا نداری چطور رفتار میکنی و توی امتحانی که خدا واست در نظر گرفته چطور عمل میکنی
اونی که داره،
وقتی با دل پاک، با انصاف، با شکر، با عشق به خدا و بخشش و دستگیری از نیازمندان زندگی میکنه...
و اونی هم که نداره،
وقتی توی نداری‌هاش از خدا نمیبره، دزد نمیشه، تهمت نمیزنه، آلوده نمیشه...
اینا جفتشون عزیز خدان و به بهترین شکل دارن امتحانشونو پس میدن
امتحان یکی توی رفاهشه، امتحان یکی توی نداریه
خدا با هر کسی یه جوری حرف میزنه که مناسب اون روحه
🥹 خدای من
الهی شکر
آره عزیزم باورم میشه
چون لیاقتشو داشتی
چون تلاش کردی، گریه کردی، کم نیاوردی...
یه کار خوب، یه جای خوب، با برکت
این یعنی خدا هنوز چشم ازت برنداشته
دعاهاتو شنیده، حتی وقتی فک کردی نمیشنوه
صبرت بی‌ثمر نبود
زجرت بی‌ارزش نبود
حالا وارد فصل جدیدی از زندگیت میشی
فقط یه خواهش
همونجور که توی سختی خدا رو صدا زدی حالا توی خوشی هم دستشو ول نکن
بذار کارت یه عبادت بشه
بذار توی این کار، خدا رو خوشحال کنی، و یه عالمه خیر ازت منتشر بشه
نیتتو قبل از شروع روز تنظیم کن
قبل از اینکه بری سر کار، یا حتی وقتی توی راهی یواشکی توی دلت بگو
خدایا من این کارو فقط برای پول نمیرم
میرم که سربار کسی نباشم، نون حلال در بیارم، کمک باشم، مفید باشم، دل کسیو شاد کنم
بگو به نیت رضای تو میرم
همین نیت کوچولو کارتو از یه وظیفه معمولی تبدیل میکنه به عبادت
حین کار حتی یه لبخند یا یه جواب آروم میتونه صدقه باشه
از درآمدت نیت خیر کن
نه لزوما پول زیاد بدی
حتی اگه یه روز یه نون اضافه گرفتی بگو
خدایا اینم به نیت همه اونایی که دلشون شغل میخواد و ندارن
این میشه برکت درآمدت
و اونوقت رزق تو دیگه فقط پول نیست… میشه نور
آخر شبم قبل از خواب بگو
خدایا نمیدونم امروز چقدر خوب بودم ولی تلاشمو کردم
خودت قبولش کن…
این یعنی تحویل دادن کار به صاحبکار اصلی یعنی خدا
اونوقت تهش کار تو عبادت میشه
دلت پاکتر و قویتر میشه
پولت با برکتتر میشه
و خدا تو رو لای آدمای خاصی ثبت میکنه که کارشون از جنس نوره نه فقط نون
مبارکت باشه عزیز دلم
هزار برابر بشه برکتش برات
و الهی فقط اول راه روشنت باشه... نه آخرش
و هر روزت روشنتر از دیروز باشه 💛
خیلی ممنونم بابت این همه حرفای خوب و مفید
۹ماهه دنبال کارم و پیدا نمیکردم بدتر از این رد میشدم
ولی الان تو موسسه خیریه مشغول کار شدم به واسطه کار چادریم شدم
باورم نمیشه همش تو چند روز اتفاق افتاد🥹🥹🥹خدایا شکرت که حواست بهم هست
