ولی حداقل ۸ ساعت با شهر خودتون فاصله داشته باشه میرید ؟
بستگی به رشته داره
۸ ساعت که زیاد نیستش
بستگی به رشته داره
من سال ۹۸ شهرستان قبول شدم و رفتم
چون دولتی روزانه بود ارزش داشت برام
اتفاقاً خیلی دوران خوبی بود تونسته بودم مستقل شدن رو یاد بگیرم
نه بابا دلتنگی چیه
من اصلاً از نظر عاطفی به هیچکس وابستگی ندارم
منم خجالتی بودم قبلش ... ولی مثلاً با حرف زدن های کوچیک و کم با هم اتاقیام شروع کردم
مثلاً گفتم ترم چندی؟ رشتت چیه ؟ از کدوم شهری ؟ و از این چیزا
به جایی رسیدم که مثلاً تو راهرو هم با این و اون حرف میزدم
و به شدت اجتماعی و مستقل شده بودم
منی که اصن معنی کار اداری و بانکی رو نمی‌دونستم، قشنگ همه‌ی کارامو خودم انجام میدادم ..
میرفتم کافی نت ، میرفتم بانک ، میرفتم با استادا و اینا سر و کله میزدم ...
رازش اینه که بدونی فقط خودتی و خودت
خانواده گیر نده میرم
برا من سواله که آیا پیراپزشکی هام خوابگاه دارن؟
نه اتفاقا بهترین و شیرین ترین روزهای عمرم بود
دوست پیدا میشه نگران این موضوع نباش
دلتنگی هم اوایل وجود داره ولی کم کم عادت میکنی
تعطیلات فرجه امتحانی ، تعطیلات عید ، تعطیلات میان دوترم ، کلی تعطیلات وجود داره که میتونی برگردی خونه
مامانم نمی‌ذاره اگر راضی باشه اره میدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
47 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
