من رو یکی از فامیلای خیلی خیلی دورمون کراش بودم کلا سالی یبار میبینمش یک سال بود که ازش خوشم میومد
تا اینکه امسال خودش پا پیش گذاشت گفت ازت خوشم میاد و کلی باهم حرف زدیم اونم شماره و پیجمو گرفت تا باهم ارتباط داشته باشیم
البته اینو بگم بارها تاکید کرد کسی متوجه نشه و از این بابت کمی ترس داره البته سنش کم نیست
اما از وقتی برگشت تهران دیگه انگار نه انگار اصلا باورم نمیشه ودی من وابسته شدم اون انگار هیچ اتفاقی نیفتاده
چند سالتونه؟
مردا خیلی عوضی تر چیزی ازن ک فک میکنی اون واسه سرگرمی اومد باهات
ولش کن گور باباش
دل نبندی بهش ک اخر و عاقبتت مثل من بشه
بیست و بیست شش
چ مشکوکه ک نخاسته کسی بدونه ینی طبیعیه ها ولی اینقد اصرار کردنشون یکم ادمو دو دل میکنه
چند وقته رفته ؟ چرا رفته؟
وا چه بی شخصیت !
من جات باشم اجازه نمیدم روزام با فکر و خیال بگذره میرم باهاش حرف میزنم و میگم بهش رفتارش اشتباهه و اگه چیزی هست واضح بهم بگه
بنظرم تو هم همین کارو کن زود تر باهاش حرف بزن و با خودت کلنجار نرو ولی تو حرفات ضعیف نباش خیلی عادی برخورد کن و بگو اگه مایل به ادامه دادن نیست واضح بگه چون بی محلی و یهویی و بی دلیل رفتن خیلی اشتباهه
هیچ راهی نیست که باهم باشیم ؟ البته اینو هم بگم ای خانوادم یکم خجالت میکشه و رعایت میکنه
داشتم فکر میکردم کلا انفالو ریمو کنم اما باز با خودش میگه چقد دختره حرصش گرفته
