🔹غذا كه تمام ميشود پدر خانواده ميگويد: دخترم به مامانت كمک كن و مادر لبخند ميزند و پسر خانواده بدو به سراغ بازی ميرود،
و اين صحنه خود ميشود كلاس بزرگ آموزش كليشه ها به كودكان؛ دختر ياد ميگيرد كمک به مادر و كار خونه وظيفه ی همیشگی منه چون دخترم و پسر هم ياد ميگيرد من نبايد حتی بشقاب خودم رو به آشپزخونه ببرم چون پسرم!
🔹همين ميشود كه بعد از يک عمر همان پسر در زندگی مشترک اگر بعد از ظهر هم به خانه برسد، صبر ميكند تا همسرش هر جا که هست بيايد و برايش شام آماده كند و سفره بچيند. چون ياد نگرفته هركس زودتر رسيد و سرحال تر است ميتواند برای يارش كه خسته و كوفته از راه ميرسد غذا درست كند.
🔹همين ميشود كه دختر خانواده وقتی كه ازدواج كرده است، فرزندانی دارد و شاغل هم که هست، باز انجام تمام كارهای خانه را آن هم بدون هيچ كم و كاستی وظيفه ی خود ميداند.
🔸 بايد ريشه رفتارهايی از اين قبيل كه مردان در خانه دست به سياه و سفيد نميزنند و زنان به جسم و روحشان فشار می آورند با خستگی و دست تنهايی باز هم خانه و زندگيشان از تميزی برق بزند را در آموزش های كودكی شان در خانواده جست و جو كرد./ ✍️روشنک قاسمی
🔻الان خدا رو شکر خیلی از آقایون تو کارهای خونه به خانومشون کمک میکنند اما ای کاش این فرهنگ رو از بچگی برای فرزندانمون جا بندازیم که کارهای خونه رو همه میتونیم انجام بدیم؛ فرقی نداره دختر باشیم یا پسر👌
